<Resultaat 998 van 1419

>

[18 juni 1902], Karel van de Woestijne aan Emmanuel de Bom

Indextermen Metadata
Titel: [18 juni 1902], Karel van de Woestijne aan Emmanuel de Bom
Auteur: Karel van de Woestijne
Geadresseerde: Emmanuel de Bom
Plaats van verzending: Deurle
Datum: 1902-06-18
Brieftype: Brief, met omslag
Afmetingen: 180 227
Fysieke bijzonderheden: Ongelijnd vel papier dat tot vier schrijfhelften werd gevouwen (2 schrijfhelften per zijde van het vel). Van de ene zijde zijn de beide schrijfhelften beschreven, de andere bleef onbeschreven. Rechts in de bovenhoek, boven de aanspreking, heeft (wellicht) De Bom met een pen een datering toegevoegd: '(18 Juni 02'.
Bewaarplaats: Letterenhuis, Antwerpen, België
Collectie: W803, nummer 96060/2a-b
Elektronische publicatie: Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie / Centre for Scholarly Editing and Document Studies Gent © Copyright, CTB
Editeur: Bert Van Raemdonck
Promotor: Prof. dr. Yves T'Sjoen, Em. prof. dr. Anne Marie Musschoot

Facsimile's


[D]EURLE 18 JUIN 02
ANVERS 18 JUIN 02 23-24
Aan den heer
Emmanuel de Bom
Anselmostraat, 5,
te Antwerpen
 
Waarde de Bom,
Eerst, mijn beste dank voor uwe wenschen:[1] ja, de Vlaamsche letteren gaan bevolken; tijdperk van bloei!
Ziehier waarom Herckenrath "Rouw" en "de Daad" koos.[2] Zijn eerste plan was: een deel uit "Wrakken".[3] Maar hij had liever een volledig werk, om een dwaas résumé vóor het uittreksel te vermijden: zoo zal "Rouw" u representeeren. Voor 'tgeen "de Daad" aangaat: het moet, met de "Stroomingen in de diepte" van Mesnil,[4] en "Een Jeugd" van Vermeylen[5] de sociale preoccupaties (pardon voor die expressie) van een deel der "van nu en straksers" vertegenwoordigen. — Daar de bloemlezing liefst geen zuiver-kritisch of -esthetisch werk moet bevatten, zou uw stuk over Benoit buiten het kader vallen,[6] al zag ik persoonlijk gaarne dat het werd opgenomen, om het beeld van het levend volk dat er in voorkomt. Misschien kan het naast de gemelde stukken toch opgenomen worden: ik deel het ding aan Herckenrath meê.
— Ge krijgt natuurlijk proeven.
— Ik zal heel blij zijn u te zien, zeer vereerd tevens Mevrouw de Bom te leeren kennen.[7] Ik verwacht u dan in Gent: ge verwittigt mij, niewaar?
Intusschen kom ik misschien wel naar Antwerpen, en bij u aankloppen. Maar beloven kan ik niet vast,
Van ganscher harte
uw Karel van de woestyne

Annotations

[1] Niet bewaard.
[3] Wrakken was in 1898 in de Nieuwe Reeks (jrg. III) van Van Nu en Straks verschenen (p. 33-120).
[4] Jacques Mesnil, 'Stroomingen in de diepte', in: Van Nu en Straks, Nieuwe Reeks, I, p. 85-96.
[5] August Vermeylen, 'Eene jeugd', in: Van Nu en Straks, Nieuwe Reeks, I, p. 233-244.
[6] Emmanuel de Bom, 'Voor Peter Benoit', in: Van Nu en Straks, Nieuwe Reeks, II, p. 183-190.
[7] De Bom was op 24 augustus 1901 getrouwd met Nora Aulit.
1
2

Register

Naam - persoon

Benoit, Peter (° 1834 - ✝ 1901)

Vlaamse componist met internationale faam. Hij was een vurig verdediger van Nederlandstalig muziekonderwijs en liet zijn Vlaamsgezindheid ook in zijn romantische muziek tot uiting komen. Hij wilde het Vlaamse volk cultureel emanciperen en probeerde dat onder meer in zijn bekende oratorium 'De Schelde' (1868). Emmanuel de Bom wijdde verscheidene artikelen aan zijn werk.

Bom-Aulit, Eleonora (Nora) de (° 1879 - ✝ 1955)

Na een kortstondige relatie met Lode Ontrop huwde ze op 24 augustus 1901 met Emmanuel de Bom. Door haar permanent wankele gezondheid en de hoge mate waarin ze beïnvloed was door de (waan-)ideeën van 'waterdokter' Alwyn van Son, bleef het huwelijk echter 'in alle betekenissen van het woord onvruchtbaar'.

Herckenrath, Adolf (° 1879 - ✝ 1958)

Dichter, toneelschrijver, boekhandelaar en drukker. Hij was een klasgenoot van Van de Woestijne, en vooral tijdens hun jeugd waren ze goed bevriend. Van de Woestijnes Laethemsche brieven over de lente zijn aan hem gericht.

Dwelshauvers, Jacques (° 1872 - ✝ 1940)

Schreef onder de naam Jacques Mesnil.

Brusselse kunsthistoricus die na zijn studies ook jarenlang in Italië en Frankrijk heeft gewoond. Mesnil was een militante anarchist die een duidelijke stempel drukte op het tijdschrift Van Nu en Straks. Omstreeks 1897 geraakte hij in onmin met zijn studiegenoot August Vermeylen, omdat die niet trouw genoeg zou hebben gehandeld naar hun anarchistische idealen. De Bom was dooppeter van Lorenzo, de zoon van Mesnil, die in 1899 werd geboren.

Vermeylen, August (° 1872 - ✝ 1945)

Aanvankelijk sterk anarchistisch geïnspireerde en non-conformistische schrijver die het vooral moest hebben van zijn essays. Tot zijn voornaamste bijdragen aan Van Nu en Straks (waarvan hij in een aantal opzichten de geestelijke leider was) behoren behalve zijn literaire kronieken ook zijn opstellen Kritiek der Vlaamsche Beweging en Kunst in de vrije gemeenschap. Van de Woestijne had een ambigue relatie met hem. Hij noemde Vermeylen in een brief aan Lode Ontrop een 'groot dilettant, die zich veel vergist maar toch steeds verstandelijk-interessant blijft'. Vermeylen wordt vaak verweten dat hij zich na de eeuwwisseling steeds meer conformeerde. Na de Eerste Wereldoorlog koos hij voor een carrière in de politiek en werd hij een boegbeeld van de socialisten.