'n Beestige historie. Gittens verzocht me heden met hem naar Brussel te gaan om Rossi te gaan hooren.[2] Hij kan echter niet, en morgen ook niet. Hij geeft me echter een inkomkaart voor 2 baignoires. Had ik nu de noodige noppen — o die noppen, wat rol spelen die in 't leven! — ik stoomde morgen naar 't ketjesland, en sleurde u van achter uw philosophie weg naar Ivan le Terrible![3]
Wat zit er anders op dan u de kaart te zenden?
Amuseer u voor mij, met Jacques Dw[elshauvers]
Hierbij ook een brief geadresseerd aan Mr Mazzei, regisseur van de troep. Na den 1n akt moet gij hem langs den uitgang (de concierge...?) gaan opzoeken, hem dien brief afgeven, doorgaan voor Mane,... inlichtingen geven desnoods over het comiteit waarvan ik juist zooveel weet als gij,[4] u aan Rossi laten voorstellen, met hem praten over alle soorten van kunst, meer bepaald over Parisina van Gittens,[5] dat ge moet roemen, wijl G[ittens] 't geeren in Italië zou krijgen! — Over 't comiteit kunt ge in ieder geval vertellen dat men voordrachten zal geven over de stukken die opgevoerd zullen worden.[6]
Beloof hem een artikel in de Vl[aamsche] School of zoo iets... [7]
Of indien gij dit alles te lastig vindt, zeg niets, en om het schilderachtige van 't avontuur ga toch bij Rossi. In ieder geval: geef den brief af, en schrijf mij eenige woorden as
[2]
ge tijd hetj.[8]
("De sterke") Mane
Annotations
[2] Over de opvoeringen van Ernesto Rossi te Brussel van 15 april tot 15 mei 1891. Zie L'art moderne, XI, nrs. 15, 17, 18, 19 en 21, respectievelijk (12 april 1891), p. 120; (26 april 1891), p. 131-132 en 137; (3 mei 1891), p. 144; (10 mei 1891), p. 147-149 en (24 mei 1891), p. 168. Zie ook La société nouvelle nr. 76 (30 april 1891), p. 523.
[3] L. Tolstoj, La mort d'Ivan-le-Terrible werd opgevoerd in de Alhambra te Brussel op zaterdag 9 mei 1891. De brief kan dus op 8 mei (vrijdag) gedateerd worden. Zie La chronique (9 mei 1891).
[4] In L'art moderne, XI, nr.22 (31 mei 1891), p. 175-176 lezen we onder de hoofding Les représentations d'Ernesto Rossi: "Un ardent et sympathique artiste, Frans Gittens, avait imaginé un comité composé en partie d'hommes officiels, de gens du monde et d'un très éclectique choix d'artistes qui a vaillamment travaillé au triomphe de Rossi. D'aucuns d'entre eux: Gittens, Pol de Mont, Cornette expliquent la veille des spectacles, en des causeries néerlandaises, à une foule qui accourt très nombreuse, ces grandioses tragédies de Shakespeare." Over deze voordrachten werd verslag uitgebracht door De Bom in De Koophandel van Antwerpen. Zie Van Tichelen, Bibliografie van en over Emmanuel de Bom, p. 169-170.
[7] Over Ernesto Rossi verscheen in De Vlaamsche School een artikel van Pol de Mont en een van De Bom. Zie De Vlaamsche School nr. IV (1891), p. 107-113.
[8] Transcriptie van Vermeylens Brusselse dialect.
