Er is niets in die zin gepubliceerd in de Nederlandsche Kunst- en Dichthalle uit 1892. De enige kritiek door Van Langendonck op Max Roosens is zijn 'Open brief aan den heer Max Rooses', voor de eerste maal verschenen in Het werk van Prosper van Langendonck, voor het Van Langendonckcomité (Maatschappij voor goede en goedkope lectuur, 1926), p. 178-183. Deze brief werd geschreven n.a.v.: Max Rooses, 'Hélène Swarth', in: De Gids, LVI, 4de r., X, 3 (juli-sept. 1892), p. 69-92. Hij eindigde met de woorden: 'Gij stafhouder der Zuid-Nederlandsche kritiek hebt uwe totale onbevoegdheid in het vak bewezen, door het miskennen van de waarde, door het bestrijden van de letterkundige faam ener dichteres, die gij thans, na al de anderen, de grootste noemt van Nederland. Men kan niet beter zelfmoord plegen. Aanvaard, Mijnheer, de verzekering mijner volkomen achting.'.