Je epistel schrijven ontvangen! Goed zoo, 't deed me erg veel plezier.

Donderdag Vandaag, 't Is hier Zondag of Heilige dag,[*] deze morgend naar de Kerk geweest[:] tijpen gezien, kerel, ongelooflijk!

Ik heb "Lissar"[1] geschreven zoo wat verledene week, maar nog geen antwoord[.] wil je zijn adres, ziehier: R[ichard Baseleer] de Pas te Gheel.[2]

Nu over me werk. Ja, je weet ik laat me zoo weinig uit over 't geen ik in mijn hoofd heb, of in men buik, ik ben erg bang iets daarover te vertellen, ik moest zoo is mijn gedachten vertellen of beter gezeid verspelen in plaats [van] te verschilderen, 'hé? ('t is geen egoïsme 't is superstitie[.]) Nooit vertellen wat je gaat maken, dat is 't best, er zelfs aan niemand er over praten, maar werken jongen, werken. Aan jou wil ik toch twee woordjes er over zeggen. Ik schilder boere kinderen en boere bloemen! Gaarne ontving ik 't een of ander boek van je. Jij weet wel wat ik noodig heb. Heb jij V[an de] Velde nog gesproken? Hij heeft me niets geschreven, nu zend ik hem ook niets meer. Ja men Idylle. Ik zie ze van tijd tot tijd, maar je weet ik heb te veel te doen met men werk. 't Vervelendste hier, is, dat er vele me kennen , en zoo word ik dan hier en dan daar gevraagd op 'n soireetje, op 'n dineetje en op andere lulleficaties[.] zo Gisteren nog werd ik gevraagd bij 'n Mevrouw V[an der Heyden] (tante van van V[an der] Heijden) 'n gansche namiddag naar den bliksem, ik moest daar komen dineeren, ben in kennis gekomen met 'n charmante dame uit Anvers, daarna per rijtuig door de prachtige polders gerold en zoo mijn tijd verspeeld, in 't vervolg refuseer ik nog mee te doen. Zoo krijg ik tegenwoordig nog al bezoek van mijn aanstaande schoonzuster (mijn broer is geengageerd met 'n berg op Zoomsche dochter) 'n lief meisje, aardig zeer aardig, maar toch al die dingen vervelen me, en [ik] ben niet liever dan alleen.

Voor 't oogenblik heb ik twee stukken onder de hand. ik schilder geen effecten meer zie je. ik wil anders, ik verdoem 't van zitten te wachten naar licht effectjes, ik schilder zoo als ik 't voel en denk, 't principale is de lijnen ingevuld met harmonieuse kleuren en tinten.

Van wind wil ik niet weten, zoodra 't waait, kom ik niet buiten, ik wil alles kalm hebben.

Men heeft toch zeker Nu en Straks niet naar mijn atelier gezonden? Dadelijk schrijf ik naar huis, me zusters komen Zondag en zullen 't misschien wel meêbrengen.

Zoo je voor eenige dagen hier wilt komen, ben je verplicht te Bergen te logeeren, zoo zal ik dan 'n logement voor je zoeken, hé?

Gaarne wilde ik, dat je zoo wat rond de maand Sept[ember] of Oct[ober] kwaamt, dan is 't hier prachtig, alles goud, alles goud.

Zoo ik in Antw[erpen] kom, zal ik je de portretten laten zien. ze zijn ingelijst, zoo schreven ze me van 't huis.

Nu ga ik 'n beetje werken aan mijn illustraties, vandaag krijg ik geen model, 't is zondag. en kan dus niet schilderen. Maar ik reken op 'n boek van je, zeg,

Mijn idylle ... Ze maak 't goed, alleen ze is 'n weinig treurig, ze moet binnen eenige weken voor goed vertrekken, de heele boel is verkocht. Nu tot later, Mane[,] en werken is de hoofdzaak.