Behoef ik [']t U te zeggen, dat de ontvangst van de 2e aflev[ering] van "Van Nu en Straks" me heel, heel goed heeft gedaan. Ik heb, naar ik zie, juist voorspeld en zelfs, zou ik zeggen, juist aangeduid. De drie beschouwende artikelen (ik vermoed onder éen 'n pseudoniem van U) zijn interessant; dat van A.V. de Meere staat dunkt me hoogst; [']t artikel van v[an de] Velde is nog wat onbeholpen Hollandsch.[1] Het zwakst is voor mij de Poezie. ºVan de Bom vrees ik dat hij zich met deze dingen forceert. Hij is geen contemplatieve, maar een waarnemende natuur. En ik geloof dat de kunst van Straks heel en al eenvoudiger, klaarder, simpeler, limpieder zal wezen. Aan al dit schrijven, ook van de artikelen, bemerk ik voor mij nog te veel het moeilijk pogen; dit is niet het inéens uitgevloeide, uitgegolfde, bewogene. Maar dit zal wel komen, als de taalartiesten ineens zullen kunnen grijpen dát woord voor de klare gedachte. Ik heb den indruk dat zij nog bezig zijn al werkend & schrijvend zich zelf alles helder te maken. Doch deze overtuiging is persoonlijk en neemt van mijn belangstelling in Uw werk niets af. Ik reken nu op een bepaald slagen. Hier zal ik Uw aflevering aan eenige jongere artiesten toonen. Zoudt ge ook een houtsnee van Ricketts willen hebben? — En kent ge het tijdschrift voor kunstindustrie The Studio, met die teekeningen van Beardsley, éen van de jongeren? —

Mag ik U na dit litteraire lastig vallen met een vraag om inlichtingen. Kent U ook een pension in Brussel — of eenigszins buiten — voor dames van stand? — Zou U mij dan een of meer adressen willen opgeven? Ik hoop dat ik U daarmee niet lastig val.

Einde Juli ga ik eenige dagen naar the Continent en kom wellicht tegen Augustus een dag in Brussel. Op mijn doorreis naar Oostende zou ik Brugge en de primitieven willen zien.

Zeer vermoedelijk blijf ik hier wonen en zal trachten met schrijven voor Engelsche tijdschriften den kost te verdienen. Nu ik dit toch eenmaal met schrijven doen moet, doe ik dat liever dan mijn kostbaren tijd aan Hollandsche journalistiek verslingeren. Er is hier nog veel wordend leven.