Uwe deel-neming, evenzeer als uw zoo hartelijke wensch, heeft me diep getroffen.
[1] Worde deze laatste weldra eene dierbare werkelijkheid! Dank, dat gij me zulke hoop hebt voor oogen gehouden...
[2]
Dichter van de Woestyne wordt nu Nijveraar van de Woestyne... hetgeen nog beter is, nietwaar, dan penne-likker op ministeriëele biezen. — Wil hem dus voortaan, voorloopig althans, schrijven naar "Slijpstraat, 106, Gent".
Ik hoop weldra het geluk te hebben U persoonlijk te bedanken, 'tzij te Gent, 'tzij te Antwerpen.
Intusschen, Uw zeer genegen
Karel van de Woestyne
Baekelmans vraagt me dat ik voorlezen zou in zekeren "Vlaamsche(n) Kring."
[3] Wat is dat eigenlijk? En kan ik dat toestaan?
[4]
Annotations
[1] Van de Woestijne verloor zijn moeder, Antigona Sielbo (°1852), op 11 december 1903. De condoléancebrief van De Bom is niet bewaard.
[2] Door het overlijden van mevrouw Sielbo — die al meer dan tien jaar weduwe was — dreigde de koperslagerij van de Van de Woestijnes onbeheerd te blijven. De broers Karel,
Edward,
Gustave en
Maurice besloten daarom het bedrijf over te nemen. Daardoor had Karel opeens een vaste baan en kon hij trouwen, een hoopvol vooruitzicht waarnaar De Bom wellicht had verwezen in zijn condoléancebrief.
[3] De Vlaamsche Kring was een 'Taalminnend Genootschap' van Antwerpse atheneumleerlingen dat in 1885 was opgericht. In 1901 werd de vereniging overgenomen door de Vlaamsche Bond, maar in 1903 werd ze heropgericht. De drijvende krachten waren Lode Baekelmans,
Victor Resseler en F. Oyen. Van de Woestijne zou zijn lezing houden op 5 maart 1904.
[4] Deze twee zinnen zijn toegevoegd in de linkermarge van de brief en worden hier als postscriptum geïnterpreteerd.