Beste Manuël, beeld u in: uwe postkaart van Zaturdag laatst[1] krijg ik slechts van morgen, nu 't reeds Maandag is, in handen. En waarbij komt het dat ik ze slechts van morgen in handen krijg? — Omdat, Manuël, de kleine Madeleen weer ziek is:[2] lever-kattarrh[*] en geelzucht, gevolg nog steeds van Diphteritis en meer nog van 't ingespuitte serum. Zoodat we sedert Donderdag laatst tot op heden morgen in de Limburgstraat[3] hebben gewoond... Thans is ze weêr beter...
Nu, gauw antwoord: 1º Catharina van Rennes haar muziek begint 's avonds om zes uur.[4] 2º Ge zult gij mogen bellen en kloppen, en tegen de deur, zelfs, den geweldigsten stormloop mogen inrichten: de deur van de Bibliotheek zal Zondag, wijl het Zondag is, zoo toe blijven als het verstand van Paul Fredericq. Zoodat ge wel zult gedwongen zijn uw dag tusschen Catharina van Rennes en ons te verdeelen... Helaas, waarom kan ik u 's middaags aan mijne tafel niet noodigen? — Ge moet weten, met Mariëtte is het als in 't spreekwoord: Hoe langer de weg, hoe moeder de man (ik wil niet zeggen "moeder de vrouw": zoo'n "jeu de mot" ware te gemakkelijk); 't is te zeggen dat ze zich koest moet houden: Zondag zal het nog nauwelijks een drie weekjes zijn vóor de groote gebeurtenis; ge ziet van hier dat ik een beetje bang ben voor overwerk: elke onvoorzichtigheid kan noodlottig zijn, nietwaar? — Ge zult het ons dus niet kwalijk nemen, hoop ik, dat ik u voorstel bij ons den namiddag gezellig te komen doorbrengen, — en dan zouden we samen naar 't concert gaan, als het u belieft... — Moest Mariëtte weten dat ik u zulke onbeleefde brieven schrijf, 't zou er óp zitten, want ze wil altijd ál te fel zijn; een ongeluk is echter ras gekomen...
Ik vrees dat ge nu kwaad gaat zijn. 't Zou me spijten, omdat ik me zooveel voorstel van eenige uren met u en Nora en den kostelijken lammen Tanjej — te meer dat uw geschrift zulke zeldzaamheid wordt...
Wacht ne keer: ik herlees uwe kaart, en zie dat ik me deerlijk vergis. 't Is in de Antwerpsche bibliotheek dat ge Zondag tot 12 uur moet blijven, is 't niet? Nu: duuzend excuses, om al die nuttelooze woorden. Schrijf me gauw hoe laat gijlie aankomt, triumphantelijk wordt ge aan 't Station met de fanfare van St Amandsberg afgehaald en naar de Prins Albertstraat, numero 52 en elders niet,[5] processie-wijze geleid, waar de dampende koffie u wachten zal, en moeder Mariëtte u zal verwachten...
Tot Zondag dan, niewaar? En vivan de leute.
En in afwachting, veel pollekens aan Nora en aan u
van uw
Karel
Pardon voor papier en stijl: ik voel me zéer zaken-man vandaag.[6]
Annotations
[1] De kaart is niet bewaard.
[*] 'Cattarrh' (catarre, katar): Ontsteking van de slijmvliezen, in dit geval van de lever.
[3] Zie brief 73, noot 23.
[4] Catharina van Rennes trad op zondag 27 november 1904 op in de 'Cercle Artistique ét Littéraire' tijdens een muziekavond 'voor kinderen en kindervrienden'. Ze deed dat op vraag van de Gentse afdeling van het Algemeen Nederlandsch Verbond. De Bom deed verslag van het optreden in de Nieuwe Rotterdamsche Courant op 29 november 1904 ('Catharina van Rennes in den Gentschen Kunst- en Letterkring').
[11] Van de Woestijne had het niet echt op Paul Fredericq begrepen, onder meer vanwege diens negatieve recensie over Het vader-huis. Zie brief 31, noot 5.
[12] 'Lammen Tanje': Victor dela Montagne.
[5] Zie brief 32, noot 3.
[6] De brief is geschreven op het briefpapier van het familiebedrijf van de Van de Woestijnes.
