Manuël. Ik heb mijn best gedaan voor Joris-meeting van Zondag:[1] geschreven aan Anseele, en mijn broer Maurits aangezet wat studenten op te trommelen. Jammer maar dat het vacantie is! Ook MacLeod zal door mijn broer worden opgezocht en aangewakkerd. Jammer maar dat hier in Gent bijna niemand iets van de zaak afweet, en niet eens bekend is met die meeting. Wie zijn dan toch de leden van dat Gentsch comité?... Ze werken zich niet dood, hoor!
Ik geloof niet dat er veel op de gentsche politiekers te rekenen is. De katholieken houden het natuurlijk met het lamlendig goevernement, de liberalen idem, of bijna, en voor 'tgeen de socialisten aangaat: ze gaan, uit taktiek, niet gaarne om met anarchisten, zelfs gedachtelijke, en... 't is misschien een beetje te veel verteld geweest dat Joris onder deze wás. Dat alles is heel jammer!
Hadde ik maar vroeger iets van een Gentsch comiteit geweten, hadde ik vooral geweten wie daarin zat: ik had — en met welk genoegen! — misschien iets kunnen doen...
Ik heb gesproken met een katholiek senator: de kwestie is dat dieën Sultan bevriend is met den Kaiser, en... "les amis de nos amis sont nos amis"... Komt ge Zondag naar Gent?
— Er zal misschien een student zijn, een heel knappe jongen, die zal spreken. Ik laat hem bewerken door Maurits.[2]
Maar vooral uw gentsch comiteit zou moeten werken!!
Dit alles in aller ijl: ik ben bezig den bilan op te maken!!![3]
Schrijf me, tot na Nieuwjaar, op Slijpstraat 106.
En Nora? veel groeten voor haar en u van Mariette en uw
Karel
Is er nog iets in Gent te doen: schrijf me gerust. Maar 't is al wat laat!
Annotations
[1] In verband met de zaak-Joris: zie brief 147 (noot 8) en brief 148 (noot 6). In zaal 'De Valentino' in Gent zou op 31 december 1905 een meeting gehouden worden om de publieke opinie bewust te maken van de benarde situatie waarin Edward Joris zich bevond, en om de Belgische én Franse regering op te roepen om Joris' zaak te behartigen. Tot de sprekers behoorden de advocaat Pieter de Bruyne, de Waalse politicus en activist Georges Lorand, plaatselijk volksvertegenwoordiger Edward Anseele en Victor Resseler, die vanuit Antwerpen (samen met De Bom) een van de spilfiguren was om Joris uit de Turkse gevangenis terug naar België te halen.
[2] De kranten uit die tijd berichten over een redevoering door 'een Armeniër', of 'een Armeenschen student'. Zijn naam wordt nergens genoemd. Volgens het verslag over de Gentse meeting in Vooruit van 3 januari bedankte hij 'het comiteit voor de pogingen die het aanwendt om Joris aan den turkschen beul te onttrekken'.
[3] Zie brief 147, noot 2.
