- 1º Jacobus van Looy.
- 2º Pirenne zijn portret door Fris.[6]
- 3º Gedicht door de Laey[7]
- 4º Blauw-baard (ten zij er iets anders kwam)[8]
- 5º Leven en kunst (waar ik "Vlaamsch Leven" door uwe edelheid voor verwacht.)[9]
- ekceterae.
Facsimile's
Register
Naam - persoon
Bom-Aulit, Eleonora (Nora) de (° 1879 - ✝ 1955)
Na een kortstondige relatie met Lode Ontrop huwde ze op 24 augustus 1901 met Emmanuel de Bom. Door haar permanent wankele gezondheid en de hoge mate waarin ze beïnvloed was door de (waan-)ideeën van 'waterdokter' Alwyn van Son, bleef het huwelijk echter 'in alle betekenissen van het woord onvruchtbaar'.
Deyssel, Lodewijk van (Ps. van Karel Lodewijk Alberdingk Thijm) (° 1864 - ✝ 1952)
Psudoniem van: Karel Lodewijk Alberdingk Thijm
Nederlands criticus en prozaschrijver die een cruciale rol speelde in De Nieuwe Gids en icoon werd van het artistieke individualisme van de Tachtigers. Na een crisis in De Nieuwe Gids richtte hij samen met Albert Verwey het Tweemaandelijksch Tijdschrift op, dat later als De XXe Eeuw werd voortgezet. In 1905 brak hij met Verwey en was hij medeoprichter en eerste voorzitter van de Vereniging van Letterkundigen.
Dishoeck, Cornelis Anthony Jacobus van (° 1863 - ✝ 1931)
Nederlandse uitgever die niet alleen het tijdschrift Vlaanderen, maar ook tien boeken van Van de Woestijne heeft uitgegeven. Ze maakten in augustus 1899 kennis met elkaar tijdens het 25ste Taal- en Letterkundig Congres. Hun correspondentie werd in 1997 door Leo Jansen en Jan Robert uitgegeven onder de titel 'Altijd maar bijeenblijven'. Brieven aan C.A.J. van Dishoeck, 1903-1929.
Meester, Johan de (° 1860 - ✝ 1931)
Prozaschrijver en journalist. Tussen 1886 en 1891 was hij vanuit Parijs correspondent voor het Handelsblad, om vervolgens tot 1927 als criticus te werken voor de Nieuwe Rotterdamsche Courant. Het proza van De Meester (o.m. Een huwelijk, 1890 – Zeven vertellingen, 1899 – Louise van Breedevoort, 1903 en Geertje, 1905) is vaak neerslachtig van toon.
Ontrop, Lode (° 1875 - ✝ 1941)
Dichter en musicus. Gedurende enkele jaren – kort voor de eeuwwisseling tot enkele jaren daarna – was hij de intiemste vriend van Van de Woestijne. Hij werd omstreeks 1903 in die rol 'vervangen' door Emmanuel de Bom. De neerslag van zijn vriendschapsrelatie met Van de Woestijne is bewaard in de editie Brieven aan Lode Ontrop. Uitgegeven met een inleiding en aantekeningen voorzien door Anne Marie Musschoot, Gent, Koninklijke Academie voor Nederlandse Taal- en Letterkunde, 1985. Over die correspondentie schreef Albert Westerlinck het boek De eerste rijpe jaren van Karel van de Woestijne, beschouwingen rond zijn brieven aan Louis Ontrop (1896-1909), Orbis, Beveren, 1982. Ontrop had in 1899 een zeer kortstondige relatie met Nora Aulit, die later met Emmanuel de Bom zou trouwen.
Ontrop-Breugelmans, Marie (° 1876 - ✝ 1949)
Echtgenote van Lode Ontrop, met wie ze de liefde voor muziek deelde. Ze trouwden in Antwerpen op 30 april 1904. Voor hun huwelijk was Breugelmans al zangeres in een kwartet dat door haar latere echtgenoot werd begeleid, nadien werden ze ook collega's van elkaar: in 1907 werd Breugelmans benoemd als zanglerares aan het conservatorium van Antwerpen, waar ook Ontrop lesgaf.
Pirenne, Henri (° 1862 - ✝ 1935)
Historicus die in 1886 benoemd werd tot hoogleraar aan de universiteit van Gent, waar hij tot 1930 middeleeuwse geschiedenis doceerde. Tijdens de oorlog verzette hij zich tegen de vernederlandsing van zijn universiteit. Om die reden werd hij samen met Paul Fredericq naar Duitsland gedeporteerd.
Simons, Leo (° 1862 - ✝ 1932)
Joodse Nederlander die werkte als theatercriticus en redacteur van het weekblad Hollandia (1889-1903). Oprichter van de 'Maatschappij voor Goede en Goedkoope Lectuur', beter bekend als de Wereldbibliotheek (1905). Hij gaf aan vele Vlaamse schrijvers de kans om in zijn fonds te publiceren en was zeer goed bevriend met De Bom. Zie onder meer de studie Oog voor Vlaanderen. Leo Simons en de Vlaamse ontvoogdingsstrijd van Willem van den Steene (Gent, KANTL, 2001).
Vermeylen, August (° 1872 - ✝ 1945)
Aanvankelijk sterk anarchistisch geïnspireerde en non-conformistische schrijver die het vooral moest hebben van zijn essays. Tot zijn voornaamste bijdragen aan Van Nu en Straks (waarvan hij in een aantal opzichten de geestelijke leider was) behoren behalve zijn literaire kronieken ook zijn opstellen Kritiek der Vlaamsche Beweging en Kunst in de vrije gemeenschap. Van de Woestijne had een ambigue relatie met hem. Hij noemde Vermeylen in een brief aan Lode Ontrop een 'groot dilettant, die zich veel vergist maar toch steeds verstandelijk-interessant blijft'. Vermeylen wordt vaak verweten dat hij zich na de eeuwwisseling steeds meer conformeerde. Na de Eerste Wereldoorlog koos hij voor een carrière in de politiek en werd hij een boegbeeld van de socialisten.
Indextermen
Naam - instituut/vereniging
Terminus (Brussel)Naam - persoon
Bom, Emmanuel deBom-Aulit, Eleonora (Nora) de
Deyssel, Lodewijk van
Dishoeck, Cornelis Anthony Jacobus van
Fris, Victor
Laey, Omer Karel de
Looy, Jacobus van
Meester, Johan de
Meyere, Victor de
Ontrop, Lode
Ontrop-Breugelmans, Marie
Pirenne, Henri
Robbers, Herman
Régnier, Henri de
Simons, Leo
Toussaint van Boelaere, Fernand V.
Vermeylen, August
Woestijne, Karel van de
Woestijne, Paul van de
Woestijne-Van Hende, Maria (Mariette) van de
Naam - plaats
KapellenTitel - artikel
In margine van Karel van de Woestijne's werkProf. Henri Pirenne
Titel - boek
Brieven aan Lode OntropTitel - gedicht
Bladzijde, EenFlandria illustrata. De hinderlage
Titel - krant/tijdschrift
Boomgaard, DeLucifer
Nieuwe Gids, De
Vlaanderen