<Resultaat 1353 van 1419

>

BRUSSEL (N[OOR]D) BRUXELLES (N[OR]D) 29 I 1921 19-20
Aan den heer
Emm. de Bom
Huize ten Heuvel
te
Calmpthout
prov[incie] Antwerpen
CALMPTHOUT 30 I 21
 
Waarde Manuël.
Dat ik zoolang met mijn antwoord heb gewacht, ligt aan mijn overdadig werk. Zwijg mij van sinecuren als de mijne! — Intusschen, waarom komt gij niet eens naar Brussel, liefst een Zondag? De Zondag is te Woluwe de familiedag: kom uw deel nemen in die gezelligheid.
Dat ik de inleiding voor Prosper's werk niet mag schrijven bedroeft mij niet.[1] Trouwens, wanneer komt die prachtuitgave er? De werkzaamheid van die heeren geeft mij recht tot een zeker scepticisme. Over Prosper schrijven doe ik toch, in het tijdschrift dat Herman en ik uitgeven gaan,[2] tot spijt van niders tonghe.[*] En dan, heel die zaak heeft toch maar weinig belang: Prosper leeft, ook zonder de tusschenkomst van wie het ook weze.
Tot wanneer?
Intusschen, van ons allen de hartelijkste groeten. Vale!
Uw
Karel
kluizenaar en poëet.

Annotations

[2] Van de Woestijne en Herman Teirlinck spraken in deze periode geregeld over de start van een nieuw tijdschrift, dat ze wilden redigeren. Het bleef echter vooral bij vage plannen. Ze hadden beiden wel hun medewerking toegezegd aan het tijdschrift De Stem, dat vanaf januari 1921 verscheen en geredigeerd werd door Dirk Coster en Just Havelaar. Het valt echter te betwijfelen of dat wel dat tijdschrift is dat hier wordt bedoeld. Zie ook brief 373, noot 1.
[*] 'Niders' (Middelned.): afgunstigen, kwaadsprekers. 'Tonge' (Middelned.): (uit-)spraak. 'Tot spijt van van niders tonghe': tot spijt van wie het benijdt.

Register

Naam - persoon

Langendonck, Prosper van (° 1862 - ✝ 1920)

Medestichter van Van Nu en Straks die jarenlang als ambtenaar in Brussel heeft gewerkt. In de redactie van dat tijdschrift was hij de enige katholieke redacteur. Hij was ook ouder dan de anderen. Daardoor fungeerde hij min of meer als hun mentor. Als overgangsfiguur stimuleerde hij hun literaire vernieuwingsdrang, maar vestigde hij ook hun aandacht op het grote talent van enkele voorgangers, zoals Guido Gezelle. Hij publiceerde slechts één bundel romantische gedichten, Verzen (1900). De Bom en vooral Van de Woestijne koesterden een grote bewondering voor hem. Die bewondering nam niet af, ook niet toen Van Langendonck steeds heviger verschijnselen van (erfelijke) schizofrenie begon te vertonen.

Teirlinck, Herman (° 1879 - ✝ 1967)

Auteur van romans, poëzie en theater. Heeft zowel aan Van Nu en Straks, Vlaanderen als aan het Nieuw Vlaams Tijdschrift meegewerkt, waardoor hij als het ware een halve eeuw de literatuur en de geest van de Van Nu en Straks'ers heeft voortgezet. Samen met Van de Woestijne publiceerde hij in 1928 de brievenroman De leemen torens.