GENT 2C
GA[ND] 2C
5 V 1927 16-17
Afz[ender]: "La Frondaie"
Zwijnaarde-Gent
Zwijnaarde-Gent
Dringend
Aan den Heer
Emmanuel de Bom
Huize ten Heuvel
te
Calmpthout
bij Antwerpen.
Emmanuel de Bom
Huize ten Heuvel
te
Calmpthout
bij Antwerpen.
Donderdag, 5 Mei
Mijn beste Manuel,
Het ligt geheel buiten de lijn van mijne levensopvatting dat ik meê zal gaan naar Noord-Nederland.[1] Ik zal schrijven aan de Meester, maar het is waarlijk te warm om hem in mijne armen te gaan drukken. Er is trouwens een afstand tusschen mijn fortuin en dat van Carnegie;[2] vijftien gulden, dat is meer dan twee honderd frank, en met die som moet ik een maand lang mijn huishouden beredderen.
Intusschen (vergeef dit egoïsme: in gewone tijden ligt het óók buiten de lijn van mijne levensopvatting, maar: het rundvleesch kost vijf en twintig frank het kilogram, en mijne dischgenooten walgen voor integraal vegetarisme), intusschen hoop ik het beste van uwe tusschenkomst in het Blindevinkenpark.[3] Bid, smeek, doe desnoods een knieval en reciteer een toepasselijk sonnet, maar: vermurw het hart des heeren Simons. Hij kent mijn kritisch werk: het werd nog onlangs geloofd in een boek dat te Bantoeng (Nederl. Indië) werd uitgegeven.[4] Wat ik voorloopig verlang — en niets meer — is: principiëel ingaan op mijn voorstel. Zoodra ik dat heb, zwart of wit en omgekeerd, maak ik de, nota bene getikte, copy klaar, die in de eerste dagen van Juni naar voormeld Park afreist. Omvang: 250 blz., ongeveer. Ben ik zakelijk of niet? Neem dan een voorbeeld aan mij!
Eigenlijk spijt het mij dat ik niet meê kan naar de Hollandsche Driezustersteden. Maar....
En doe onze beste complimenten aan Nora en de Hollandsche vrienden!
Uw trouwe
Karel
Annotations
[1] De Bom zou een bezoek brengen aan zijn vriend Leo Simons, om dan vervolgens (op 10 mei) samen met zijn echtgenote naar Italië door te reizen. Daar wilde hij voornamelijk musea bezoeken, terwijl Nora hoopte dat de verandering van lucht haar gezondheid ten goede zou komen. De Bom zou er in Sorrento ook zijn literaire idool Maxim Gorki ontmoeten (zie brief 411, noot 2).
[2] Van de Woestijne bedoelt Andrew Carnegie, de schatrijke eigenaar van het op dat moment grootste staalbedrijf ter wereld. De reden waarom hij hier vernoemd wordt, is wellicht dat Carnegie, die zich ook als filantroop profileerde, in het begin van de eeuw een aanzienlijke som geld had afgestaan om in Den Haag (waar Leo Simons woonde) het Vredespaleis te laten bouwen. Zie ook brief 351, noot 8.
[3] Van de Woestijne vervormt het adres van Leo Simons, die in het Prinsevinkenpark in Den Haag woonde (nr. 42).
[4] Deze bewering valt moeilijk te verifiëren. Wellicht maakt Van de Woestijne gewoon een grap, om zijn bekendheid te overdrijven of juist te relativeren.
[5] Zie brief 405, noot 1.
[*] 'Cela ne nous rajeunit point': dat maakt er ons bepaald niet jonger op.
