Antwerpen 18/21 Augusti 1890
Mijnheer E[mmanuel Karel] de BomT[er Stede]
Over verscheidene maanden heb ik U, op aanbeveling van den Heer Pol de Mont, eenen afdruk van mijn werk over Klaus Groth overhandigd, onder Uwe welwillende verzekering hetzelve in Koophandel,[1] Vlaamsche School[2] of eenig ander tijdschrift te zullen bespreken.
Deze belofte hebt gij herhaaldelijk; in Januari, Februari, Maart, April, Mei.... hernieuwd,[3] waarvoor ik U danken moet, vermits het toch zoo makkelijk geweest ware rechtuit te verklaren dat gij niet wildet, niet kondet, of om welke reden ook, niet mocht.
Intusschen
Intusschen hebt gij niets gedaan; dit is Uw recht, in alle geval Uwe zaak. En dewijl nu door de beoordeeling van De Mont zelven in de Toekomst[4] en die van anderen in alle nieuwsbladen en tijdschriften der stad,[5] op één na,[6] de Uwe zooveel minder gewenscht wordt, zoo wil ik U gaarne van alle verdere moeite bevrijden, om naar tijd, lust en vervelende uitvluchten te zoeken.
Ik schenk U dus bij dezen Uwe te lichtzinnig verpande vrijheid terug, en moet ten slotte slechts nog aandringen op spoedige teruggave der U ter inzage verstrekte stukken, waarvan sommige voor mij van overwegend belang zijn.[7]
Aanvaard mijne beleefde groetenis.
C[onstant Jacob] Hansen
Annotations
[1] Van Emmanuel de Bom verscheen er geen bespreking over het boek in de Koophandel van Antwerpen. Zie brief 11, noot 2.
[2] Op het ogenblik dat De Bom deze brief ontving, was het nummer van De Vlaamsche School waarin zijn bespreking stond nog niet verschenen. Zie brief 4, noot 1.
[3] Er werden enkel brieven van De Bom aan Hansen teruggevonden uit januari (zie brief 4) en februari (brief 12), niet uit de andere maanden die Hansen vermeldt.
[4] Pol de Mont, 'Een naklank op de Antwerpsche Klaus–Groth–viering', in: De Toekomst, 7de reeks, IV, nr. 1 (januari 1890), p. 35–40. Het artikel bevatte ook een uitvoerige kritiek op het Groth–boek van Hansen.
[5] Zie >brief 11, noot 2 en noot 5. Behalve in de in brief 11 vermelde kranten werd het boek nog door Karel de Flou beoordeeld in de Nederlandsche Kunst– en Dichthalle (jrg. XII (december 1889), p. 579–580). Die noemde het een gedenkboek ter verheerlijking, een hulde die de schrijver al niet minder huldigde dan Klaus Groth.
Ook De Vlaamsche Kunstbode XIX (december 1889), p. 174, kondigde het boek aan. In de aankondiging in De Vlaamsche School (nr. III, 1890, p. 58) werd gezegd dat de titel van dit werk reeds voldoende aangaf hoe volledig deze studie over de Platduitse dichter Klaus Groth was opgevat.
