<Resultaat 176 van 1419

>

ANVERS 8 AVRIL 1891 4-S
BRUXELLES 1 8 AVRIL 1891 [[x]]-S
Den heere Gust Vermeylen
Pachécostraat 81
Brussel
 
Eindelijk! Ik wanhoopte nog ooit iets van u te hooren! Ik vond dat afschuwelijk, beest, en 'k was zeer bedroefd. Uw brief doet me deugd — en óndeugd, in dezen zin, dat ge nog niet zeer sterk in mijn besluit schijnt te vertrouwen. En toch! ... 'k Bewonder mezelven om mijn wilskracht: 'k ben wel een duim hooger in mijn eigen achting gerezen! Ik werk flink aan... De Waarheid... mijn nieuw (!) stuk:[1] dat hoort ge binnen kort, dan zal ik het u, en Dwelsh[auvers] en Grég[oire] Le Roy (mon Coeur pleure...[2] de le voir!) voorlezen. 't Is modern, wees gerust. 'k Ben zoo gelukkig dat ik nog werken kàn. 'k Was op de uiterste lijn, Gust, geloof me! — Schrijf me heel veel, wilt ge me zalig maken; en vooral: zend me dadelijk, dat gewrocht van oneindige waarde, waarvan ge spreekt.[3] Uw gedichten [4] lees ik nog eenige keeren, vóor ik ze u met een critisch... juweeltje... terugzend — dit zoodra ik weer eens 5 centen bezit om 'n brief te schrijven.
Dag Gust!
Uw Mane.

Annotations

[1] In het verslag van de zitting van de Antwerpse groep van het Taalverbond van 9 april 1891 wordt voor een der eerstvolgende 'spreekbeurten' een stuk (De waarheid) van Emmanuel de Bom aangekondigd. Zie Maandblad van het Taalverbond, II, nr. 3 (10 mei 1891), p. 23. Van enig handschrift of enige publicatie werd echter geen spoor teruggevonden. In Aanteekeningen XI, april 1891 (bezit AMVC) wordt De waarheid hier en daar vermeld, o.m. op blz. 79 en 125. Hieruit blijkt dat De Bom met zijn 'comédie' 50 fr. hoopte te verdienen en dat hij het stuk in De nieuwe gids wilde laten publiceren. Zie ook brief 99.
[2] Allusie op Grégoire le Roy, Mon coeur pleure d'autrefois (Parijs, L. Vanier, 1889.

Register

Naam - persoon

Bom, Emmanuel Karel De (° Antwerpen, 1868-11-09 - ✝ Kalmthout, 1953-04-14)

Bibliothecaris, journalist en schrijver. Medeoprichter van Van Nu en Straks. Gehuwd met Nora Aulit op 24/08/1901 in Antwerpen.

Dwelshauvers, (Jean) Jacques (° Brussel, 1872-07-09 - ✝ Montmaur-en-Diois (Drôme), 1940-11-14)

Kunsthistoricus en militant anarchist.

Broer van Georges Dwelshauvers en gezel van Clara Köttlitz, met wie hij in 1897 een vrij huwelijk aanging. Deed beloftevolle studies aan het Koninklijk Atheneum Brussel (afd. Latijn-Grieks), waar hij A.Vermeylen leerde kennen. Studeerde 1890-92 natuurwetenschappen aan de ULB (diploma van kandidaat in juli 1892). Met een beurs van de Jacobsstichting vatte hij in oktober 1892 studies in de medicijnen aan te Bologna, samen met de latere geneesheren Herman Köttlitz en Alfred Walravens. Hij verliet Bologna in 1897, zonder de hele cyclus te hebben beëindigd.

In hetzelfde jaar begonnen de eerste strubbelingen met Gust Vermeylen, i.v.m. diens huwelijk met Gaby Brouhon en de strekking en inhoud van Van Nu en Straks. Het jaar daarop maakte hij een nieuwe reis naar Bologna en Bergamo. In het voorjaar van 1899 trok hij met Clara naar Firenze, waar hij zich voortaan geheel aan kunsthistorisch onderzoek wijdde, geboeid door de figuur van Botticelli en de kuituur van het Quattrocento. Hij zou in Firenze ook nog de toelating hebben gevraagd zich voor de eindexamens geneeskunde aan te bieden, maar legde die nooit af. Zijn verblijf in en om Firenze (afwisselend te Calamecca en te Castello), dat tot 1906 duurde, werd regelmatig onderbroken voor reizen naar het thuisland, en naar Parijs.

In 1899 werd te Antwerpen trouwens zijn zoon Lorenzo (Jean-Jacques Erasme Laurent) geboren (op de akte tekende o.m. Emmanuel de Bom als getuige), en het gezin was er officieel ingeschreven aan de Montebellostraat 3 tot 1906. In dat jaar, verhuisden zij naar Colombes bij Parijs (Boulevard Gambetta 46, niet-geregistreerde verblijfplaats). Dwelshauvers, die zich intussen Mesnil noemde (naar twee dorpjes bij Dinant, de geboortestad van zijn vaders familie), onderhield er nauwe contacten met de anarchistische en internationalistische beweging. Hij verdiende de kost met het schrijven van reisgidsen, eerst bij Hachette (o.a. de Guide Joanne - na W.O.I Guide Bleu - over Noord-Italië), nadien bij Baedeker.

Tussen 1910 en 1914 vestigde het gezin Mesnil zich te Alfort bij Parijs, waar - gezien zijn moeilijkheden met de geheime politie - evenmin een officiële inschrijving werd genoteerd. Jacques Mesnil stierf in niet opgehelderde omstandigheden te Montmaur, waar zijn zoon toen zou hebben gewoond; hij leed toen al enkele jaren aan een hart- en nierziekte waarvoor hij o.m. door dokter Schamelhout werd behandeld. Behalve aan Van Nu en Straks werkte hij nog mee aan Mercure de France, La société nouvelle, Ontwaking, Onze kunst, Revista d'Arte, Gazette des beaux arts, Burlington Magazine, de Parijse krant L'Humanité en het Italiaanse Avanti. Een bibliografie kan men terugvinden in de geciteerde bronnen.

Roy, Grégoire Le (° Gent, 1862-11-07 - ✝ Elsene, 1941-12-05)

Schrijver en schilder.

Vermeylen, August. (° Brussel, 1872-05-12 - ✝ Ukkel, 1945-01-10)

Hoogleraar, kunsthistoricus en schrijver. Medeoprichter van Van Nu en Straks. Gehuwd met Gabrielle Josephine Pauline Brouhon op 21/09/1897.

Titel - krant/tijdschrift

Maandblad Van Het Taalverbond (° 1890 - ✝ 1895)

Op voorstel van H. Langerock (secretaris van de Brusselse groep) werd het Jaarboek van het Taalverbond vervangen door een maandelijks bulletin, waarin gedetailleerd verslag werd uitgebracht over de vergaderingen die in de diverse groepen werden belegd. De administratie berustte bij Fr. van Cuyck. In tegenstelling tot de Jaarboeken bevatten de Maandbladen geen literair gedeelte meer. In plaats daarvan gaf het Taalverbond jaarlijks minstens één werk van een van zijn leden in eigen beheer uit (b.v. Uit het leven door L. Smits en Volksgeneeskunde in Vlaanderen door A. de Cock).

Naam - instituut/vereniging

Taalverbond, Het (° 1887 - ✝ –, 1900)

Liberale vereniging.