[circa 06.06.1891], August Vermeylen aan Emmanuel de Bom

Titel: [circa 06.06.1891], August Vermeylen aan Emmanuel de Bom

Auteur: August Vermeylen

Geadresseerde: Emmanuel de Bom

Plaats van verzending:

Datum: 1891-06-06

Brieftype: Brief, geen omslag

Afmetingen: 173 217

Fysieke bijzonderheden: Ongelijnd vel dat doormidden werd gevouwen tot vier gelijke schrijfhelften. Drie van de vier helften zijn beschreven. De vouwlijnen zijn verstevigd met transparante plakband. De datering in potlood (bovenaan op de brief) werd later door onbekenden toegevoegd.

Bewaarplaats: Letterenhuis, Antwerpen, België

Collectie: V4655, nummer 61077/90

Elektronische publicatie: Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie / Centre for Scholarly Editing and Document Studies Gent © Copyright, CTB

Editeur: Bert Van Raemdonck

Promotor: Prof. dr. Yves T'Sjoen, Em. prof. dr. Anne Marie Musschoot

Facsimile's

Waarom schrijft ge me niet, Mane? Gij hebt toch geen exaam! Ik ben erg boos op u.

Ik heb met Leo zoetjes afgebroken, omdat ik op tijd gezien heb dat mijn idylle in een "collage" ging veranderen. Zij is nu in Luik. Ik heb haar een laatste woordje geschreven, om den toestand uit te leggen, en sedert eenige dagen antwoord ik niet meer op haar brieven. Ik ben géen onmachtige. Ik zal haar, geloof ik, niet meer zien.

Dat belet me niet als een kalf te huilen bij 't herlezen van zekere bladzijden uit "Sapho".[1] Ach, waart ge hier, hoe zouden we, arme dompelaars, elkander wel verstaan!

Ik zou u wat vertellen! uren lang. Op éen maand (9 Mei - 6 Juni) heb ik meer beleefd dan anderen op éen jaar.

Ik heb nog veel gedacht over liefde, kunst, optimisme & pessimisme, enz. Ik zal u dat allemaal uitleggen ('t zijn geen paradoxen, hoor!). Ach, waart ge hier (ik heb dat al gezegd, geloof ik) en had ik vóór mij dat verdoemd examen niet!

Ik blok!!!!! .....

Ik denk aan dat exaam als een zieke aan den dag dat de heelmeester hem een pond vleesch van 't lijf zal snijden. Ik hoop dat mijn persoon op de plaagbank zal komen rond den donderdag 9 Juli. 's Avonds, groot dîner bij Jacques: ik zal een stuk in m'n klooten hebben. Ge komt Vrijdag 's namiddags naar Brussel, en ge blijft tot maandag 's morgens (ge zult wel éen dag verlof krijgen, hein?) We praten, gij leest me wat van uw volledige werken, Jacques steekt ons misschien een heelen bundel door 't lichaam! Alle avonden zijn we zat en smerig. Ik geef een feest in mijn [2] "salons" (Crespelstraat) en we zuipen daar Champagne tot 's morgens (we zullen misschien met 6 zijn, en daarbij 6 vrouwen, natuurlijk. In alle hoeken zal er gepoept worden!)

Maar...... (er is een maar!)

... Kan ik níet bekomen m'n diploma,
Dan vallen in 't water al die drooma!

Schrijf. Heb u lief.

Gust

Hoe is't met Clara?

Annotations

[1] Zoals Vermeylen het hier schrijft, bedoelt hij A. Daudets, Sapho. Moeurs parisiennes (Parijs, G. Charpentier, 1884). Ook Franz Grillparzer schreef een Sappho (andere schrijfwijze!) in 1817, die in 1890 vertaald werd door J.L. Haller en verscheen te Antwerpen bij L. dela Montagne. In 'Onmachtig', De Nederlandsche spectator [geen jg.], nr. 35 (29 aug. 1891), p. 278-281 schreef De Bom over zijn hoofdpersonage: "Hij had de moderne Fransche romanlitteratuur gedeeltelijk leeren kennen, had Flaubert, Goncourt, Zola, Bourges en Daudet in hun hoofdwerken gelezen, van de laatste vooral Sapho met ontroering medegeleefd .../...."

1
2

Register

Naam - persoon

Bom, Emmanuel Karel De (° Antwerpen, 1868-11-09 - ✝ Kalmthout, 1953-04-14)

Bibliothecaris, journalist en schrijver. Medeoprichter van Van Nu en Straks. Gehuwd met Nora Aulit op 24/08/1901 in Antwerpen.

Bourges, Elémir (° Manosque, 1852 - ✝ Parijs, 1925)

Schrijver.

Dwelshauvers, (Jean) Jacques (° Brussel, 1872-07-09 - ✝ Montmaur-en-Diois (Drôme), 1940-11-14)

Kunsthistoricus en militant anarchist.

Broer van Georges Dwelshauvers en gezel van Clara Köttlitz, met wie hij in 1897 een vrij huwelijk aanging. Deed beloftevolle studies aan het Koninklijk Atheneum Brussel (afd. Latijn-Grieks), waar hij A.Vermeylen leerde kennen. Studeerde 1890-92 natuurwetenschappen aan de ULB (diploma van kandidaat in juli 1892). Met een beurs van de Jacobsstichting vatte hij in oktober 1892 studies in de medicijnen aan te Bologna, samen met de latere geneesheren Herman Köttlitz en Alfred Walravens. Hij verliet Bologna in 1897, zonder de hele cyclus te hebben beëindigd.

In hetzelfde jaar begonnen de eerste strubbelingen met Gust Vermeylen, i.v.m. diens huwelijk met Gaby Brouhon en de strekking en inhoud van Van Nu en Straks. Het jaar daarop maakte hij een nieuwe reis naar Bologna en Bergamo. In het voorjaar van 1899 trok hij met Clara naar Firenze, waar hij zich voortaan geheel aan kunsthistorisch onderzoek wijdde, geboeid door de figuur van Botticelli en de kuituur van het Quattrocento. Hij zou in Firenze ook nog de toelating hebben gevraagd zich voor de eindexamens geneeskunde aan te bieden, maar legde die nooit af. Zijn verblijf in en om Firenze (afwisselend te Calamecca en te Castello), dat tot 1906 duurde, werd regelmatig onderbroken voor reizen naar het thuisland, en naar Parijs.

In 1899 werd te Antwerpen trouwens zijn zoon Lorenzo (Jean-Jacques Erasme Laurent) geboren (op de akte tekende o.m. Emmanuel de Bom als getuige), en het gezin was er officieel ingeschreven aan de Montebellostraat 3 tot 1906. In dat jaar, verhuisden zij naar Colombes bij Parijs (Boulevard Gambetta 46, niet-geregistreerde verblijfplaats). Dwelshauvers, die zich intussen Mesnil noemde (naar twee dorpjes bij Dinant, de geboortestad van zijn vaders familie), onderhield er nauwe contacten met de anarchistische en internationalistische beweging. Hij verdiende de kost met het schrijven van reisgidsen, eerst bij Hachette (o.a. de Guide Joanne - na W.O.I Guide Bleu - over Noord-Italië), nadien bij Baedeker.

Tussen 1910 en 1914 vestigde het gezin Mesnil zich te Alfort bij Parijs, waar - gezien zijn moeilijkheden met de geheime politie - evenmin een officiële inschrijving werd genoteerd. Jacques Mesnil stierf in niet opgehelderde omstandigheden te Montmaur, waar zijn zoon toen zou hebben gewoond; hij leed toen al enkele jaren aan een hart- en nierziekte waarvoor hij o.m. door dokter Schamelhout werd behandeld. Behalve aan Van Nu en Straks werkte hij nog mee aan Mercure de France, La société nouvelle, Ontwaking, Onze kunst, Revista d'Arte, Gazette des beaux arts, Burlington Magazine, de Parijse krant L'Humanité en het Italiaanse Avanti. Een bibliografie kan men terugvinden in de geciteerde bronnen.

Gaesch, Clara Joanna Maria (° Königsberg (Pruisen; thans Kalingrad, USSR), 1866-02-23 - ✝ – Antwerpen, 1895-03-14)

Cafézangeres.

Was ongehuwd en werkte tot 1891 in The Music Hall aan het Falconplein. Op het ogenblik dat ze een relatie had met Emmanuel de Bom, verwachtteze een kind, dat in 1895 een tijdlang bij De Boms zuster Jeanne werd opgenomen. Een zuster van Clara, Augusta, werkte ook als zangeres in de Statiestraat en zou in 1895 in Kopenhagen hebben verbleven. Clara's laatste adres was Dambruggestraat 85, Antwerpen.

Grillparzer, Franz (° Wenen, 1791 - ✝ Wenen, 1872)

Schrijver.

Haller (von Ziegesar), Jozef Leonard (° Sint-Jans-Molenbeek, 1864-11-07 - ✝ Berlijn, 1945-11-30)

Leraar en publicist.

Vermeylen, August. (° Brussel, 1872-05-12 - ✝ Ukkel, 1945-01-10)

Hoogleraar, kunsthistoricus en schrijver. Medeoprichter van Van Nu en Straks. Gehuwd met Gabrielle Josephine Pauline Brouhon op 21/09/1897.