Ik ontving eerst uw tooneelspel,[1] dat ik — zoover ik naar dit 1e gev[oel] kan oordeelen — heel knap vind, maar dat niet geschikt is voor den Spectator. Nu heden morgen komt uw "Onmacht".[2] Er is m.i. wat moois in, zij het ook meer een studie. Ik kan echter alleen niet beslissen en zal het art[ikel] strakskens aan mijn mederedacteur geven. Daar gij echter weinig met soezen gebaat zijt, zend ik u, op nader afrekening, frs. 50 — p[er] postwissel. Wordt dit niet geplaatst of valt de uitgebreidheid gedrukt tegen, dan blijft gij den Spect[ator] wat moois schuldig.

Tot ziens dus te Gent![3] Ik breng het tooneelspel wel mede.