Brussel, 2 Oct[ober] 91
Houwe!
Waarover ik u wel schrijven zou? Gejeim. Hebt gij me dan niets te vertellen?
Jacques zal een week doorbrengen in Antwerpen. Hij zal in de Scheldestad aankomen met den trein die hier vertrekt rond 11 u. maandag a.s. ('s morgens). Hij hoopt met u zeer veel te praten (over uw roman, over zijn roman & over mijn roman!)[1]
Ik leef zeer regelmatig. (de regelmatigheid, meneer!!). Menig uur doorgebracht op Jacq[ues]' kamer. Mij ook met Severin wat aufgemuntert. — Heb ook op een velo gereden, en ben met mijnen smikkel tusschen de beeten gevlogen. Een zeer pliezierig sport. Ik geloof dat ik zoo een machien zal koopen; dan koom ik van tijd tot tijd naar Antwerpen voor een dag (drie of 3 1/2 u. rijdens).
Ik werk altijd aan 't plan van mijn roman. Ik geloof dat ik aan dat plan nog twee maanden zal besteden. Ik wil me volstrekt niet spoeden, maar regelmatig werken. Niets is zoo aangenaam voor een schrijver dan het plan van zijn gewrocht op te stellen: hij snoert de details aaneen, ziet de omtrekken van personen en dingen precieser en altijd precieser worden, ziet langzamerhand het beeld uit het marmer verschijnen, bemerkt met genoegen dat zoo of zoo een plaats, wel bearbeid, een meesterwerk zal zijn. Maar wanneer men zijn roman begint te schrijven, dan is ieder bladzij een ontgoocheling. Wat men wilde is zoo hoog boven wat men kan.
Binnen eenigen tijd zal ik naar Antwerpen komen (of gij naar
[2]
Brussel) om over dat roman (& het uwe) te kouten.
Ik heb geen antwoord ontvangen van Boele v[an] Hensbroek. Geen gentleman.
Mijn gedichten (die ik voor Spectator schreef) zullen verschijnen in Zingende Vogels.[2] Ontvangt gij nieuws van B[oele van Hensbroek]? Spreek me wat over uw betrekkingen met hem.
Greg[oire] Le Roy trouwt. Dus, verloren voor de letterkunde.[3]
Indien ge wat in den bol hebt, schrijf me iets meer dan de flauwiteiten van dezen brief.
Heb de brieven & de nagelaten werken van Baudelaire gelezen.[4] O.a. ook Akédysseril van Villiers de l'Isle-Adam.[5] Dat is zoo schoon als de schoonste bladzijden uit Salammbô.[6] Ik zal u dat den eenen of den anderen dag leenen.
Innigen handdruk van
Gust
Annotations
[1] Waarschijnlijk De roman van den does, Vie impossible en De onmachtigen.
[2] In Zingende Vogels, II, 2de stuk (1891), p. 87-90, verschenen onder de gezamenlijke titel Te Brugge vier gedichten van August Vermeylen: I. Klokken in 't avondgrauw; II. Litanieën; III. Zaterdagavond; IV.Onmacht. Het motto was een citaat van Paul Verlaine (uit Sagesse (1881):
"C'est vers le Moyen-Age énorme et délicat
Qu'il faudrait que mon coeur en panne naviguât,
Loin de nos jours d'esprit charnel et de chair triste."
Qu'il faudrait que mon coeur en panne naviguât,
Loin de nos jours d'esprit charnel et de chair triste."
De reeks gedichten was gedagtekend "September '91"; Vermeylen schreef reeds over deze gedichten in april 1891 (zie o.a. brief 68). De datering slaat dus wellicht uitsluitend op het laatste gedicht, Onmacht.
[3] Het eventueel voorgenomen huwelijk werd blijkbaar uitgesteld; Grégoire Le Roy huwde pas op 1 oktober 1895 met Marguerite Claes uit Antwerpen. Le Roy had merkwaardigerwijze voor Zingende Vogels een bijdrage bezorgd in het Nederlands, nl. het gedicht Versponnen tijd. Zie Zinegnde Vogels, II, 2de stuk (1891), p. 60.
[4] Charles Baudelaire, Oeuvres posthumes et correspondances inédites (Parijs, Quantin, 1887).
[5] Comte Auguste Villiers de l'Isle-Adam, Akëdysséril (Parijs, M. de Brunhoff, 1886). Het verhaal verscheen eerst in La revue contemporaine van 25 juli 1885, p. 346-373. Een aldaar op blz. 346 aan de titel toegevoegde noot luidt: "Cet ouvrage, illustré par Félicien Rops doit paraître en septembre prochain chez l'éditeur Monnier. C'est le premier récit de L'Amour à travers les âges, livre de légendes écrit par MM Leconte de Lisle, Alphonse Daudet, Ernest Renan, Catulle Mendès, Henri de Bornier, Eugène Burnouf etc. etc."
Akëdysséril was bij de Nederlandse letterkundigen zeer geliefd. In 1890 overwoog Lodewijk van Deyssel er een vertaling van te maken of eventueel een verhaal te schrijven over Jezus Christus "in den trant van A[kkëdysséril]" Uiteindelijk bracht hij een groot fragment uit: zie Lodewijk van Deyssel, Akëdysséril. Proza van Villiers de l'Isle-Adam. Bewerking in het Nederlandsch door K.J.L.Alberdingk Thijm, in: De kunstwereld. Weekblad voor Nederland en België, gewijd aan letteren, tooneel, muziek, schilder-, bouw- en beeldhouwkunst, nr. 11 (maart 1894). Een noot vermeldde: "Het geheele werk verscheen dezer dagen bij de firma Scheltema en Holkema's Boekhandel (K. Groesbeek) te Amsterdam, geïllustreerd met 8 etsen door M. Bauer. Prijs f.50.-". Van Deyssel vertaalde Akëdysséril o.b.v. de eerste publicatie in La revue contemporaine en niet o.b.v. de in een genummerde editie afzonderlijk verschenen uitgave bij M. de Brunhoff (Parijs, 1886), waarin een alinea ontbreekt. Zie Harry G.M. Prick, De briefwisseling tussen Ary Prins en Lodewijk van Deyssel, uitgegeven, ingeleid en van aantekeningen voorzien door Harry G.M.Prick, in Achter het boek, Letterkundig Museum Den Haag, Den Haag, VIII, nr. 1, 2 en 3 (1969), p. 170, noot 395. De vertaling verscheen ook in: Lodewijk van Deyssel, Tweede bundel verzamelde opstellen (Amsterdam, Scheltema's en Holkema's Boekhandel, 1897), p. 211-249.
[6] Gustave Flaubert, Salammbô (Parijs, Michel Lévy frères, 1863).
