Vrijdag 16 oct[ober] 91.
Eenige!
Er broeit iets, dat mijn heel leven gaat veranderen. Een droom van ons beiden die misschien gaat bewaarheid worden. Binnen eenige weken — raad eens? — komt Mane voor altijd in Brussel wonen.[1]
Ik ben ongelukkig, omdat mij dat niet zoo gelukkig maakt als 'k wenschte. Ik heb 100 zaken in 't hoofd, die 'k niet durf en kan schrijven. Ik wil een besluit nemen, in den eenen of den anderen zin, en gij alleen zijt in staat mij raad te geven.
Luister nu goed.
Ik verwacht u te Antwerpen, morgen Zaterdag-middag (ik ben tot 11/2 op de bibliotheek) ofwel Zondag morgen om 12 uren ten mijnent (ik heb garde civique, laatste dienst, ik kan me niet laten ontslagen.)
Een telegram van u zal me daarover kondschap (!) geven.
Mijn leven staat op 't spel.
Ik heb geen geld om naar u te komen.
Dus, gij komt.
Ik zal u schrikkelijke dingen vertellen, mijn ziel opensnijden voor u, alles alles uitleggen.
Ik kan zeer gelukkig zijn of zeer ongelukkig, dat zal van ons gesprek afhangen.
Ik zeg u nù niets meer, uw telegram zal opgesteld zijn in dezen aard.
Ik kom ten — uur — dag.
[2]
Indien ge morgen vroeg schrijft, zend naar de "Volksbibliotheek Conscienceplein. Mane de Bom"
Ik omhels u!
Mane
P[ost Scriptum] Gejeim, zulle, voor iedereen; ofschoon ge gerust thuis zegt dat gij bij mij komt. Indien ge morgen komt, vernacht en eet ge ten mijnent. Daarvoor hoeft ge niet te zorgen. Denk alleen aan geld voor den trein. Poot.
Ik snak naar uw telegram en reken op ja.
Annotations
[1] Waarschijnlijk omdat hij een baantje bij Het laatste nieuws meende te kunnen krijgen. Zie ook de volgende brieven.
