Emmanuel de Bom
Olijftakstraat 10
Antwerpen
< | Resultaat 325 van 1419 | > |
---|
Brièt, Arthur (° Madioen (Java), 1867-01-25 - ✝ Nunspeet, 1939-02-23)
Schilder van de realistische school.
Leerling van J.Hoevenaar Wzn.(Utrecht). Liet zich in 1884 inschrijven aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten te Antwerpen. Werkte ook in Mechelen bij A.Struys. Behoorde tot de Vriendenkring, die geregeld in het Café des Artistes (Hofstraat, Antwerpen) bijeenkwam en waartoe ook E.de Bom behoorde. Was een bekende van V.van Gogh, die hij een "slecht schilder" vond.
Met zijn verblijf op het Noord-Brabantse platteland werd hij een gerenommeerd schilder van boereninterieurs, die echter vooral buiten Nederland (Duitsland, Frankrijk) gewaardeerd werden. Te Nunspeet organiseerde zijn vrouw, Johanna Vorsterman-Van Oijen, avonden met lezingen, waarop o.m. F. Timmermans vaak te gast was.
Vrije Kunst
Tijdschrift dat in 1890 werd gepland doch nooit werd uitgegeven. Initiatiefnemer daartoe was P.van Assche. De redactie zou bestaan uit P.van Assche, E.de Bom en A.Vermeylen. De opname van P.de Mont werd in beraad gehouden. Ook C.Buysse en H.Langerock werden uitgenodigd om aan de redactie deel te nemen. Buysse aanvaardde en Langerock weigerde. Als leuzen werden voorgesteld: "Hoogmoedighlic!" en "Volg de vrije bane waarop de vrije geest U leidt!" (Poesjkin). Voor het drukken en uitgeven werd aan X.Havermans (later uitgever van Van Nu en Straks, 1ste reeks), A.Hoste en S.Warendorf (Ned.) gedacht. Het eerste nummer was gepland als dubbelnummer waarin bijdragen zouden voorkomen van A.Vermeylen, P.van Assche, E.de Bom, C.Buysse en H.Bossiers die eveneens deel zou uitmaken van de redactie. Het plan in bovenstaande vorm viel definitief in duigen, toen bleek dat P.van Assche tijdens de onderhandelingen i.v.m. Vrije kunst, zonder de medewerkers hierin te kennen, De vrije vlucht op touw had gezet. A.Vermeylen en E.de Bom werkten nochtans in stilte verder aan Vrije-kunst-plannen: einde 1890 stelden Vermeylen en De Bom een nieuw project op voor de wedergeboorte van Vrije kunst. Hieruit bleek hoe het geplande tijdschrift, hoewel grootser en ruimer opgevat, in het verlengde zou liggen van Jong Vlaanderen en reeds anticipeerde op het latere Van Nu en Straks.