18.02.1892, August Vermeylen aan Emmanuel de Bom

Indextermen Metadata

Titel: 18.02.1892, August Vermeylen aan Emmanuel de Bom

Auteur: August Vermeylen

Geadresseerde: Emmanuel de Bom

Plaats van verzending:

Datum: 1892-02-18

Brieftype: Briefkaart, geen omslag

Afmetingen: 90 139

Fysieke bijzonderheden:

Bewaarplaats: Letterenhuis, Antwerpen, België

Collectie: V4655, nummer 61077/174

Elektronische publicatie: Centrum voor Teksteditie en Bronnenstudie / Centre for Scholarly Editing and Document Studies Gent © Copyright, CTB

Editeur: Bert Van Raemdonck

Promotor: Prof. dr. Yves T'Sjoen, Em. prof. dr. Anne Marie Musschoot

Facsimile's

BRUXELLES 5 18 FEVR 1892 9-S

ANVERS 19 FEVR 1892 4-M

Den heer Emmanuel de Bom
Olijftakstraat, 10
Antwerpen

Kunt ge niemand meer anpumpen?? Ge stelt me in een zeer smerige positie... Vermits ik boos ben, stel ik de "okosje" te baat om u nog voor wat anders over de koord te halen: ge hadt me beweerd dat Toon van Welie het portret zou teekenen[1] (ge wist toch wel dat het niet naar de natuur zou zijn): was dat een droom? Men weet nooit, als ge iets zegt, of ge ernstig spreekt 1 of 2 of ge "utopieert". — In ieder geval, de Toon heeft gelijk, dat is buiten zaak.

Beter nieuws: ik heb kennis gemaakt met een hoop typen (Verhaeren, Eekhoud, Eugène Demolder, enz.) o.a. Jan Toorop, die hier eenige dagen doorbrengt. Hij heeft me een croquis beloofd. Hij zal dat rechtstreeks aan Buschmann zenden.[2] Zoogauw dat aangekomen is, schrijf me (indien ge 't niet voor 1 Maart ontvangt zend ik een brief aan Toorop). Hij kende mijn naam (in de Gids gelezen). We hebben gepraat over Nieuwe Gids. — Morgen ga ik met Dwelsh[auvers] (die V[an Rysselberghe] kent) bij Van Rijsselberghe. Hij zal niet weigeren.[3] — Daarna zal ik schrijven aan Mellery,[4] die wel zal volgen! — James Ensor, met wien ik veel Scotch gedronken heb (hij heeft 5 doeken verkocht, o.a. zijn Tribunaal), belooft voor een ander nr een ets,[5] die 'k mag gaan kiezen. A nous la victoire!

Gust

Toorop is een groote type uit Java, met geel vel en zeer zwart haar, vlezige lippen, heel curieus.

Annotations

[1] Zie brief 40, noot 9.

[2] Er is niets van Toorop opgenomen in De Vlaamsche School (1892).

[3] Zie brief 40, noot 9.

[4] Mellery heeft geen tekening bezorgd. De Vlaamsche School nam bij het artikel van Vermeylen over de XX slechts die van Van Rysselberghe op.

[5] Er is niets van Ensor opgenomen in De Vlaamsche School (1892).

1
2

Register

Naam - persoon

Bom, Emmanuel Karel De (° Antwerpen, 1868-11-09 - ✝ Kalmthout, 1953-04-14)

Bibliothecaris, journalist en schrijver. Medeoprichter van Van Nu en Straks. Gehuwd met Nora Aulit op 24/08/1901 in Antwerpen.

Buschmann Sr., Paul (° Antwerpen, 1816-01-01 - ✝ Antwerpen, 1909-11-20)

Drukker-uitgever.

Lid van de Liberale Vlaamsche Bond, waarvan hij afgevaardigde was in de Provincieraad. Nam van 1870 af samen met zijn broer Gustave de leiding waar van de drukkerij-uitgeverij van zijn vader J.-E. Buschmann († 1853). Gaf o.m. VS uit, dat hij na de dood van D.van Spilbeeck (1877) tot 1896 samen met P.de Mont ook leidde; ook de tweede reeks van Van Nu en Straks (1896 - 1901) nadat hij reeds in 1892 het prospectus voor de eerste reeks had gedrukt, werd door zijn persen verzorgd. Zijn uitgaven, vaak met bibliofiele waarde, bezorgden hem de faam op het einde van de 19de eeuw van Antwerpen een middelpunt van drukkunst te hebben gemaakt.

Demolder, Eugène (° Brussel, 1862-12-16 - ✝ Essonnes (Essonne), 1919-10-08)

Schrijver.

Dwelshauvers, (Jean) Jacques (° Brussel, 1872-07-09 - ✝ Montmaur-en-Diois (Drôme), 1940-11-14)

Kunsthistoricus en militant anarchist.

Broer van Georges Dwelshauvers en gezel van Clara Köttlitz, met wie hij in 1897 een vrij huwelijk aanging. Deed beloftevolle studies aan het Koninklijk Atheneum Brussel (afd. Latijn-Grieks), waar hij A.Vermeylen leerde kennen. Studeerde 1890-92 natuurwetenschappen aan de ULB (diploma van kandidaat in juli 1892). Met een beurs van de Jacobsstichting vatte hij in oktober 1892 studies in de medicijnen aan te Bologna, samen met de latere geneesheren Herman Köttlitz en Alfred Walravens. Hij verliet Bologna in 1897, zonder de hele cyclus te hebben beëindigd.

In hetzelfde jaar begonnen de eerste strubbelingen met Gust Vermeylen, i.v.m. diens huwelijk met Gaby Brouhon en de strekking en inhoud van Van Nu en Straks. Het jaar daarop maakte hij een nieuwe reis naar Bologna en Bergamo. In het voorjaar van 1899 trok hij met Clara naar Firenze, waar hij zich voortaan geheel aan kunsthistorisch onderzoek wijdde, geboeid door de figuur van Botticelli en de kuituur van het Quattrocento. Hij zou in Firenze ook nog de toelating hebben gevraagd zich voor de eindexamens geneeskunde aan te bieden, maar legde die nooit af. Zijn verblijf in en om Firenze (afwisselend te Calamecca en te Castello), dat tot 1906 duurde, werd regelmatig onderbroken voor reizen naar het thuisland, en naar Parijs.

In 1899 werd te Antwerpen trouwens zijn zoon Lorenzo (Jean-Jacques Erasme Laurent) geboren (op de akte tekende o.m. Emmanuel de Bom als getuige), en het gezin was er officieel ingeschreven aan de Montebellostraat 3 tot 1906. In dat jaar, verhuisden zij naar Colombes bij Parijs (Boulevard Gambetta 46, niet-geregistreerde verblijfplaats). Dwelshauvers, die zich intussen Mesnil noemde (naar twee dorpjes bij Dinant, de geboortestad van zijn vaders familie), onderhield er nauwe contacten met de anarchistische en internationalistische beweging. Hij verdiende de kost met het schrijven van reisgidsen, eerst bij Hachette (o.a. de Guide Joanne - na W.O.I Guide Bleu - over Noord-Italië), nadien bij Baedeker.

Tussen 1910 en 1914 vestigde het gezin Mesnil zich te Alfort bij Parijs, waar - gezien zijn moeilijkheden met de geheime politie - evenmin een officiële inschrijving werd genoteerd. Jacques Mesnil stierf in niet opgehelderde omstandigheden te Montmaur, waar zijn zoon toen zou hebben gewoond; hij leed toen al enkele jaren aan een hart- en nierziekte waarvoor hij o.m. door dokter Schamelhout werd behandeld. Behalve aan Van Nu en Straks werkte hij nog mee aan Mercure de France, La société nouvelle, Ontwaking, Onze kunst, Revista d'Arte, Gazette des beaux arts, Burlington Magazine, de Parijse krant L'Humanité en het Italiaanse Avanti. Een bibliografie kan men terugvinden in de geciteerde bronnen.