25 Noordermarkt
Amsterdam
Amsterdam
7 Febr[uari] 93
Mijn waarde Vermeylen.
Alle reden bestaat er, mij te vinden een onhartelijke en zelfs onbeleefde vent, die zoo lang wacht met op twee charmante brieven te antwoorden.
Maar waarachtig mijn waarde [']t is geen onvrindelijkheid van mij, en ik heb heel erg geapprecieerd je sympatiek schrijven, nà den dood van mijn vader.[1]
Maar eerst-daarna, ben ik geweest volkomen incapabel tot het doen van wat ook, werken, brieven schrijven, of wat ook, en toen langzamerhand met 'n zenuw-stilte terugkeerde, merkte ik in eens hoe veel ik verzuimd [had], hoe veel ik moest afdoen, hoe veel werk er op mij wachtte, hoeveel vrinden er voor hun hartelijkheid te bedanken waren, en dit is de reden dat ik nu eerst je per brief hartelijk de hand druk voor je deelneming en je vriendelijkheid, die ik toen zoo erg apprecieerde.
Ik kan je niet schrijven over het groote verlies zelf, want juist het volkomen onbegrijpelijke er van, het ondoordringbare, het nog steeds niet kunnen gelooven in dat het alles werkelijk gebeurd is, maakt, dat ik weer ga, gewoon door de menschen heen, zoo uiterlijk, maar voor mijzelf een gevoel van groote dofheid en vermoeidheid steeds mêedragend.
Ik kan intusschen werken, en dat is per slot het absoluut eenige dat wij hebben, en dat ons niet afgenomen kan worden, en wat dus nog steun is waardoor wij veel kunnen verdragen, en te boven komen.
Van Henry v[an de Velde] kreeg ik voor een paar dagen een brief, waarin hij mij meldde dat zijn broderie gereed is.
Ik hoop zoo hartelijk dat hij succes er mee zal hebben bij hen, wier appreciatie hem het meest kan schelen.
[2]
Ik heb juist in den laatsten tijd zoo gemerkt door zijn talrijke hartelijke brieven, hoe 'n superbe kerel hij is, en het spijt mij alleen maar dat ik hem zoo weinig in ruil kan geven voor al zijn vrindelijkheid.
Inliggend stuur ik je een krantenberichtje dat ik uit de Telegraaf scheurde, waarin het door Stellwagen geplaatst was.[2]
Ik merk daar dat ik bedoeld uitknipsel ben kwijtgeraakt, maar daar stond in dat "Van nu en straks" waarschijnlijk in Holland zal worden uitgegeven.
Is dat waar?
Ook stond er iets in van een Hollandsche redaktie, — bestaat die?
Neem deze paar regels voor lief, ik wilde absoluut je heden nog schrijven, al ben ik, dank zij een slapelooze nacht niet in de stemming je eenigszins interessant te schrijven.
Maar een volgende keer beter.
Ik heb het "mijnheer" en het "u" er maar afgelaten, dat mag zeker wel,? 't is anders zoo stijf.
Met hartelijke groeten en vrindschap
R[ichard ]N[ikolaüs] Roland Holst
Annotations
[1] Adrianus Roland Holst (Amsterdam 22 sept. 1827 - aldaar 27 dec. 1892), stoomtouwslager.
[2] In De Telegraaf, I, 32 (1 febr. 1893), verscheen op het eerste blad volgend bericht (niet ondertekend): "De uitgave van het tijdschrift der jongere Belgen Van Nu en Straks heeft eenige vertraging ondervonden door de verandering, die de redactie in Holland brengen zal in de exploitatie.
Waarschijnlijk zal nu eene Hollandsche firma het tijdschrift uitgeven. Wij kunnen voor zeker meedeelen, dat niet Henri de Groux, maar George Minne de eerste plaat zal leveren. Als hij er mede gereed komt, zal er bij geleverd worden eene teekening van wijlen Vincent van Gogh. Het eerste nr. zal 40 bladzijden lang zijn en zal verder nog eene teekening bevatten van Xavier Mellery, titelblad en ornament van Van de Velde, een kopstuk van [[Van]] Rijsselberghe en een hoofdletter van George Lemmen."
