Ik ben eenige dagen op reis geweest & vind uwen brief bij mijne terugkomst.

U moet beter dan ik oordeelen of het noodzakelijk was uw werk te verdedigen tegen den heer J[an] Kalff, & er bestaan, misschien — mij onbekende — redens, om hier & daar, in die verdediging, wat strenge & scherpe dingen te zeggen.

Hoewel er m.i. zeer verkeerde beschouwingen voorkwamen in 't besproken artikel (o.a.: de "richting-'85" Fransch in essentie, enz.), hebben wij 't geplaatst omdat het ons de oprechte uiting scheen eener literaire overtuiging. Doch wij wenschen in ons tijdschrift de meest uiteenloopende gedachten te laten voorstaan. En (indien de heer Kalff geen bezwaar maakt) zou 't ons een zeer groote vreugd wezen, uwen brief te mogen opnemen in nr 4.[1]

— Wat betreft de "antipathie" der jongeren tegen uw werk: dat vele Nieuwe-Gidsers, Jongeren, nieuw-jongeren & aller-aller-jongsten, zeer streng "Johannes Viator" beoordeelen, constateerde ikzelf. Doch, komt uwe algemeenmaking van die "antipathie" niet wat spoedig? Ik ontvang zooeven, door tusschenkomst van mijn vriend Thorn-Prikker,[2] een opstel van een jong Hollander, die "Joh[annes Viator]" een openbaring van God noemt.[3]