81 Rue Pachéco
Bruxelles.
"La petite a passé par le Conservatoire."
< | Resultaat 831 van 1419 | > |
---|
Dwelshauvers, (Jean) Jacques (° Brussel, 1872-07-09 - ✝ Montmaur-en-Diois (Drôme), 1940-11-14)
Kunsthistoricus en militant anarchist.
Broer van Georges Dwelshauvers en gezel van Clara Köttlitz, met wie hij in 1897 een vrij huwelijk aanging. Deed beloftevolle studies aan het Koninklijk Atheneum Brussel (afd. Latijn-Grieks), waar hij A.Vermeylen leerde kennen. Studeerde 1890-92 natuurwetenschappen aan de ULB (diploma van kandidaat in juli 1892). Met een beurs van de Jacobsstichting vatte hij in oktober 1892 studies in de medicijnen aan te Bologna, samen met de latere geneesheren Herman Köttlitz en Alfred Walravens. Hij verliet Bologna in 1897, zonder de hele cyclus te hebben beëindigd.
In hetzelfde jaar begonnen de eerste strubbelingen met Gust Vermeylen, i.v.m. diens huwelijk met Gaby Brouhon en de strekking en inhoud van Van Nu en Straks. Het jaar daarop maakte hij een nieuwe reis naar Bologna en Bergamo. In het voorjaar van 1899 trok hij met Clara naar Firenze, waar hij zich voortaan geheel aan kunsthistorisch onderzoek wijdde, geboeid door de figuur van Botticelli en de kuituur van het Quattrocento. Hij zou in Firenze ook nog de toelating hebben gevraagd zich voor de eindexamens geneeskunde aan te bieden, maar legde die nooit af. Zijn verblijf in en om Firenze (afwisselend te Calamecca en te Castello), dat tot 1906 duurde, werd regelmatig onderbroken voor reizen naar het thuisland, en naar Parijs.
In 1899 werd te Antwerpen trouwens zijn zoon Lorenzo (Jean-Jacques Erasme Laurent) geboren (op de akte tekende o.m. Emmanuel de Bom als getuige), en het gezin was er officieel ingeschreven aan de Montebellostraat 3 tot 1906. In dat jaar, verhuisden zij naar Colombes bij Parijs (Boulevard Gambetta 46, niet-geregistreerde verblijfplaats). Dwelshauvers, die zich intussen Mesnil noemde (naar twee dorpjes bij Dinant, de geboortestad van zijn vaders familie), onderhield er nauwe contacten met de anarchistische en internationalistische beweging. Hij verdiende de kost met het schrijven van reisgidsen, eerst bij Hachette (o.a. de Guide Joanne - na W.O.I Guide Bleu - over Noord-Italië), nadien bij Baedeker.
Tussen 1910 en 1914 vestigde het gezin Mesnil zich te Alfort bij Parijs, waar - gezien zijn moeilijkheden met de geheime politie - evenmin een officiële inschrijving werd genoteerd. Jacques Mesnil stierf in niet opgehelderde omstandigheden te Montmaur, waar zijn zoon toen zou hebben gewoond; hij leed toen al enkele jaren aan een hart- en nierziekte waarvoor hij o.m. door dokter Schamelhout werd behandeld. Behalve aan Van Nu en Straks werkte hij nog mee aan Mercure de France, La société nouvelle, Ontwaking, Onze kunst, Revista d'Arte, Gazette des beaux arts, Burlington Magazine, de Parijse krant L'Humanité en het Italiaanse Avanti. Een bibliografie kan men terugvinden in de geciteerde bronnen.
Dwelshauvers-Dery, (auguste-ernest-) Victor (° Dinant, 1836-04-25 - ✝ Luik, 1913-03-15)
Ingenieur en wiskundige.
Echtgenoot van Françoise Félicie De Ry, oom van Jean Jacques en Georges Dwelshauvers. Doceerde vanaf 1861 natuurwetenschappen aan de UEL, waar hij rector was van 1900 tot 1903. Hij schreef na zijn naam steeds die van zijn echtgenote (in één woord) bij het tekenen van zijn werk. Zijn zoon Felix-Victor nam deze gewoonte over en kreeg deze dubbele naam officieel toegekend.
Dwelshauvers-dery, (felix-) Victor (° Luik, 1869-02-20 - ✝ Luik, 1915-02-22)
Ingenieur, fysicus, filosoof en musicoloog.
Zoon van de Luikse hoogleraar Auguste-Ernest-Victor Dwelshauvers-Dery, neef van Jean Jacques en Georges Dwelshauvers. Begon met ingenieursstudies aan de universiteit van Luik. Liet zich daarna inschrijven aan de universiteit te Leipzig (december 1888), om verder fysica, filosofie en musicologie te studeren. Promoveerde in 1891 op het proefschrift Grundlage einer neuen Methode der Schallstärkemessung. Werd in 1900 werkleider en in 1902 repetitor aan de universiteit van Luik. Publiceerde een aantal werken over R. Wagner. Schreef verder ook een Analyse des timbres de la voix (datum ons onbekend) en, in samenwerking met de Servische consul Joé Hogge-Fort, een economische studie L'Espagne nouvelle (1903).
Ioteiko, Sofia (° Kiev, 1868 - °)
In 1890 studente natuurwetenschappen aan de ULB.
Dochter van Lucien Ioteiko en Caroline Kurzanska; zuster van de beter bekende Josefa Ioteiko, die doctor in de geneeskunde werd en van 1898 af verbonden was aan het psycho-fysiologisch laboratorium van de ULB. Sofia was afgevaardigde van de afdeling Sociale Wetenschappen en nam als zodanig actief deel aan het universitair conflict bij de opening van het academiejaar 1890-1891.
Legros, René Robert (° Barvaux, 1872-11-05 - ✝ Barvaux, 1933-07-29)
Geneesheer.
Liep school op het Athénée Royal van Luik en, van de vierde Latijnse tot de retorica, op het Brusselse Atheneum, waar hij bevriend raakte met o.m. A.Vermeylen, J.Dwelshauvers en L.de Raet. Studeerde nadien geneeskunde aan de UEL (1890-1897). Publiceerde verzen in de Almanach des étudiants. Almanach de l'Université libre de Bruxelles (1891).