<Resultaat 971 van 1419

>

BOLOGNA (FERROVIA) 23 12-93 5S
BRUXELLES 1 24 DECE 1893 9-S
A Monsieur Gust Vermeylen
81 Rue Pachéco
Bruxelles.
Belgio)
 
Carissimo — J'ai oublié de te demander un renseignement dans ma dernière lettre.[1] Pourrais-tu t'informer chez un libraire ou l'autre dans quelle édition, chez quel éditeur a paru la traduction de "l'Innocente" de Gabriele d'Annunzio? Cela porte un titre un peu différent en Français & cela doit avoir paru l'an dernier. — Informe-toi en même temps si l'on a traduit autre chose du d'Annunzio.[2] Je ne le pense pas. —
— Rien de bien nouveau. J'ai été voir hier une exposition de peinture pour un concours (prix de 3000 fr.). Horreur, cent fois horreur! La concurrence la plus déloyale à la chromolithographie! Ces gaillards ne savent ni peindre, ni dessiner, il n'y en a même pas un qui connaisse son métier! Nos expositions triennales sont des chefs-d'oeuvre à côté de cela. Je ne saurais pas te détailler ce que j'ai vu là, car je n'y suis resté que cinq minutes. J'étais inouïsmé!
Fraternelle poignée de mains de ton
Giacomo

Annotations

[2] Uit het betreffende artikel, waarvoor Dwelshauvers deze informatie nodig had, blijkt dat L'Innocente vertaald werd door M. Hérelle onder de titel L'Intrus. De vertaling werd in 1893 uitgegeven door Calmann-Lévy en met geestdrift onthaald in Frankrijk. Zie ook brief 280, noot 2 en brief 341.

Register

Naam - persoon

Annunzio, Gabriele D' (° Francavilla a Mare, 1863 - ✝ Gardone, 1938)

Politicus en schrijver.

Dwelshauvers, (Jean) Jacques (° Brussel, 1872-07-09 - ✝ Montmaur-en-Diois (Drôme), 1940-11-14)

Kunsthistoricus en militant anarchist.

Broer van Georges Dwelshauvers en gezel van Clara Köttlitz, met wie hij in 1897 een vrij huwelijk aanging. Deed beloftevolle studies aan het Koninklijk Atheneum Brussel (afd. Latijn-Grieks), waar hij A.Vermeylen leerde kennen. Studeerde 1890-92 natuurwetenschappen aan de ULB (diploma van kandidaat in juli 1892). Met een beurs van de Jacobsstichting vatte hij in oktober 1892 studies in de medicijnen aan te Bologna, samen met de latere geneesheren Herman Köttlitz en Alfred Walravens. Hij verliet Bologna in 1897, zonder de hele cyclus te hebben beëindigd.

In hetzelfde jaar begonnen de eerste strubbelingen met Gust Vermeylen, i.v.m. diens huwelijk met Gaby Brouhon en de strekking en inhoud van Van Nu en Straks. Het jaar daarop maakte hij een nieuwe reis naar Bologna en Bergamo. In het voorjaar van 1899 trok hij met Clara naar Firenze, waar hij zich voortaan geheel aan kunsthistorisch onderzoek wijdde, geboeid door de figuur van Botticelli en de kuituur van het Quattrocento. Hij zou in Firenze ook nog de toelating hebben gevraagd zich voor de eindexamens geneeskunde aan te bieden, maar legde die nooit af. Zijn verblijf in en om Firenze (afwisselend te Calamecca en te Castello), dat tot 1906 duurde, werd regelmatig onderbroken voor reizen naar het thuisland, en naar Parijs.

In 1899 werd te Antwerpen trouwens zijn zoon Lorenzo (Jean-Jacques Erasme Laurent) geboren (op de akte tekende o.m. Emmanuel de Bom als getuige), en het gezin was er officieel ingeschreven aan de Montebellostraat 3 tot 1906. In dat jaar, verhuisden zij naar Colombes bij Parijs (Boulevard Gambetta 46, niet-geregistreerde verblijfplaats). Dwelshauvers, die zich intussen Mesnil noemde (naar twee dorpjes bij Dinant, de geboortestad van zijn vaders familie), onderhield er nauwe contacten met de anarchistische en internationalistische beweging. Hij verdiende de kost met het schrijven van reisgidsen, eerst bij Hachette (o.a. de Guide Joanne - na W.O.I Guide Bleu - over Noord-Italië), nadien bij Baedeker.

Tussen 1910 en 1914 vestigde het gezin Mesnil zich te Alfort bij Parijs, waar - gezien zijn moeilijkheden met de geheime politie - evenmin een officiële inschrijving werd genoteerd. Jacques Mesnil stierf in niet opgehelderde omstandigheden te Montmaur, waar zijn zoon toen zou hebben gewoond; hij leed toen al enkele jaren aan een hart- en nierziekte waarvoor hij o.m. door dokter Schamelhout werd behandeld. Behalve aan Van Nu en Straks werkte hij nog mee aan Mercure de France, La société nouvelle, Ontwaking, Onze kunst, Revista d'Arte, Gazette des beaux arts, Burlington Magazine, de Parijse krant L'Humanité en het Italiaanse Avanti. Een bibliografie kan men terugvinden in de geciteerde bronnen.

Vermeylen, August. (° Brussel, 1872-05-12 - ✝ Ukkel, 1945-01-10)

Hoogleraar, kunsthistoricus en schrijver. Medeoprichter van Van Nu en Straks. Gehuwd met Gabrielle Josephine Pauline Brouhon op 21/09/1897.