<Hit 1181 of 1419

>

Beste Manuël.
't Is afgesproken: gij vindt mij — en misschien ook Mariette — morgen middag om 1,59 Noordstation; u opwachtend.[1] Vind ik er u niet: dan in Wellington Tavern, naast boekhandel Dietrich, Montagne de la Cour. Na de vergaêring kunnen we dan nog een tijdje samenblijven. Jammer dat ik u vooralsnog geen logement bieden kan......
Wat ge me meê te deelen hebt is toch zeker niet erg? Sedert dat incident­Teirlinck (waarover morgen meer) ben ik altijd angstig,[2] al zijn ze nu ook in Rotterdam uiterst vriendelijk voor mij... Ik hoop wel dat ge me daarover niets bedroevends te melden hebt.
— Ik woon hier nogal vernepen, maar heel gezond, op 10 minuten afstand van het Bosch, in een heel deftigen wijk, waar het, gelukkig, stil is. Eenmaal geheel ingericht zal ik hier goed kunnen werken, — iets waar ik zeer naar verlang. Ik heb zoo'n blijheid in 't werk, tegenwoordig.
Ik heb Zaterdag iets kolossaals bijgewoond: Een bal in een lokaal der Hoogstraat, waar ik vriendschapsbanden heb aangeknoopt met twee der beruchtste marolliaansche "Apaches".[*] Ik ga een serie van zulke "zedeprenten" schrijven voor de Courant...[3]
En nu, adjuus. Tot morgen, niewaar? Wij rekenen vast op u. Vanavond: reünie bij Vermeylen met van Langendonck.
Jammer dat we niet allen in Brussel wonen. Nu eerst besef ik dat we dan veel en goed gezamenlijk werk zouden leveren.
Dag, Nora!
Uw
Karel.

Annotations

[1] Ze zouden elkaar dus ontmoeten voor het begin van de redactievergadering van Vlaanderen, die op woensdag 7 november om 16.30u in Wellington Tavern plaatsvond. Zie brief 208.
[*] 'Apaches': straatbandieten, in dit geval uit de Brusselse volkswijk 'de Marollen'.
[3] Deze 'zedenprenten' zijn niet gepubliceerd.

Register

Name - person

Bom-Aulit, Eleonora (Nora) de (° 1879 - ✝ 1955)

Na een kortstondige relatie met Lode Ontrop huwde ze op 24 augustus 1901 met Emmanuel de Bom. Door haar permanent wankele gezondheid en de hoge mate waarin ze beïnvloed was door de (waan-)ideeën van 'waterdokter' Alwyn van Son, bleef het huwelijk echter 'in alle betekenissen van het woord onvruchtbaar'.

Langendonck, Prosper van (° 1862 - ✝ 1920)

Medestichter van Van Nu en Straks die jarenlang als ambtenaar in Brussel heeft gewerkt. In de redactie van dat tijdschrift was hij de enige katholieke redacteur. Hij was ook ouder dan de anderen. Daardoor fungeerde hij min of meer als hun mentor. Als overgangsfiguur stimuleerde hij hun literaire vernieuwingsdrang, maar vestigde hij ook hun aandacht op het grote talent van enkele voorgangers, zoals Guido Gezelle. Hij publiceerde slechts één bundel romantische gedichten, Verzen (1900). De Bom en vooral Van de Woestijne koesterden een grote bewondering voor hem. Die bewondering nam niet af, ook niet toen Van Langendonck steeds heviger verschijnselen van (erfelijke) schizofrenie begon te vertonen.

Teirlinck, Herman (° 1879 - ✝ 1967)

Auteur van romans, poëzie en theater. Heeft zowel aan Van Nu en Straks, Vlaanderen als aan het Nieuw Vlaams Tijdschrift meegewerkt, waardoor hij als het ware een halve eeuw de literatuur en de geest van de Van Nu en Straks'ers heeft voortgezet. Samen met Van de Woestijne publiceerde hij in 1928 de brievenroman De leemen torens.

Vermeylen, August (° 1872 - ✝ 1945)

Aanvankelijk sterk anarchistisch geïnspireerde en non-conformistische schrijver die het vooral moest hebben van zijn essays. Tot zijn voornaamste bijdragen aan Van Nu en Straks (waarvan hij in een aantal opzichten de geestelijke leider was) behoren behalve zijn literaire kronieken ook zijn opstellen Kritiek der Vlaamsche Beweging en Kunst in de vrije gemeenschap. Van de Woestijne had een ambigue relatie met hem. Hij noemde Vermeylen in een brief aan Lode Ontrop een 'groot dilettant, die zich veel vergist maar toch steeds verstandelijk-interessant blijft'. Vermeylen wordt vaak verweten dat hij zich na de eeuwwisseling steeds meer conformeerde. Na de Eerste Wereldoorlog koos hij voor een carrière in de politiek en werd hij een boegbeeld van de socialisten.

Woestijne-Van Hende, Maria (Mariette) van de (° 1884 - ✝ 1968)

Echtgenote van Karel van de Woestijne. Ze trouwden op 13 februari 1904 en kregen samen een zoon (Paul) en een dochter (Lily). Dochter van een echtpaar dat in het centrum van Gent een zaak had waar spiegels werden gemaakt en verkocht.

Title - journal