Beste Manuël.
Een woordje in der haast.
Ik heb daareven afscheid genomen van De Praetere, die naar Zwitserland terugkeert met de belofte dat ik hem iets sturen zou voor een tijdschrift van Zürich, "Wissen und Leben", dat hij helpt administreeren.[1] Ik heb gedacht aan de vertaling die een vriend van u — hoe heet hij ook weêr? Pottmeyer — van de "Gevoelerige Parabelen" heeft gemaakt.[2] Hebt gij zijn tekst nog? Of zoo niet: kunt gij hem van den Uebersetzer krijgen?[3] Ge zoudt er mij een intens plezier meê doen.
Ik weet niet of het tijdschrift — dat heel goed moet zijn en, o.m., verzen van Gezelle heeft gepubliceerd[4] — honorarium verstrekt. Zoo ja, dan deelen wij natuurlijk.
Wij hebben gisteren in goede voorwaarden onze haardstede bereikt, verhopen van u hetzelfde, groeten u, wuiven Nora toe, gedenken de Mollsche meid en de teenen van Jakob Smits,[5] en veroorloven ons nog allerlei andere dingen, die wij hier liefst onverlet laten.
Gedrieën tout à toi.
Koirle.
Annotations
[1] Het Zwitserse halfmaandelijkse tijdschrift Wissen und Leben was net als de gelijknamige stichting opgericht in 1907 om een positie in te nemen 'zwischen Wissenschaft und Praxis', en om 'die Entwicklung kräftiger, zielbewusster Individualitäten in idealistischer Richtung zu fördern'. Het blad werd uitgegeven door Verlag von Rascher, en wijzigde in 1925 zijn naam in Neue Schweizer Rundschau.
[4] Noch van Gezelle, noch van Van de Woestijne zijn er vertaalde gedichten in het tijdschrift teruggevonden.
[5] Jacob Smits woonde sinds 1899 in Achterbos (Mol) in de Antwerpse Kempen. De allusie op de meid en de tenen van Smits is onduidelijk.
