<Resultaat 112 van 1419

>

Mon cher de Bom,
Méfiez–vous de moi, car je vais mettre à contribution votre complaisante amabilité![1] (proverbiale) Je vais publier avec quelques camarades un almanach de l'université de Bruxelles,[2] analogue à celui qui se publie à Gand. Et j'espère que vous vous ferez un des protecteurs de la jeune littérature: je vous envoi à cet effet quelques bulletins de souscription comptant bien — si ce n'est abuser de votre complaisance — que vous ferez un peu de propaganda en notre faveur à Anvers. Je ne sais si vous aurez encore l'occasion de trouver nos... oeuvres pessimistes et de renouveler le discours très éloquent et très persuasif du reste que vous me faisiez par lettre il y a quelques jours.[3] A l'occasion nous pourrons reprendre ces discussions palpitantes d'entérêt et nous démontrer mutuellement que nous avons tort.
En attendant je forme des voeux très optimistes pour que vous placiez le plus de souscriptions possible et je vous remercie d'avance de ce que vous ferez pour moi,
Bien à vous,
Jacques Dwelshauvers.
P[ost Scriptum] Il est bien entendu que les bulletins de souscription doivent être renvoyés chez moi et non chez mon éditeur.
J[acques ]D[welshauvers]

Annotations

[1] De woorden 'complaisante amabilité' zijn onderstreept, maar dat gebeurde door De Bom (in potlood), niet door Dwelshauvers.
[2] De Almanach des étudiants 1891. Almanach de l'Université libre de Bruxelles, die in 1890 haar zesde jaargang kende, was een zeer verzorgde uitgave die op 700 exemplaren werd gedrukt, waarvan 2 op Japans papier. Hij omvatte een literair en een informatief gedeelte. Aan het literaire deel werkten o.a. Hubert Krains, Georges Garnir (met een fragment uit zijn roman Les charneux) en Fernand Severin mee.
[3] Niet teruggevonden.

Register

Naam - persoon

Bom, Emmanuel Karel De (° Antwerpen, 1868-11-09 - ✝ Kalmthout, 1953-04-14)

Bibliothecaris, journalist en schrijver. Medeoprichter van Van Nu en Straks. Gehuwd met Nora Aulit op 24/08/1901 in Antwerpen.

Dwelshauvers, (Jean) Jacques (° Brussel, 1872-07-09 - ✝ Montmaur-en-Diois (Drôme), 1940-11-14)

Kunsthistoricus en militant anarchist.

Broer van Georges Dwelshauvers en gezel van Clara Köttlitz, met wie hij in 1897 een vrij huwelijk aanging. Deed beloftevolle studies aan het Koninklijk Atheneum Brussel (afd. Latijn-Grieks), waar hij A.Vermeylen leerde kennen. Studeerde 1890-92 natuurwetenschappen aan de ULB (diploma van kandidaat in juli 1892). Met een beurs van de Jacobsstichting vatte hij in oktober 1892 studies in de medicijnen aan te Bologna, samen met de latere geneesheren Herman Köttlitz en Alfred Walravens. Hij verliet Bologna in 1897, zonder de hele cyclus te hebben beëindigd.

In hetzelfde jaar begonnen de eerste strubbelingen met Gust Vermeylen, i.v.m. diens huwelijk met Gaby Brouhon en de strekking en inhoud van Van Nu en Straks. Het jaar daarop maakte hij een nieuwe reis naar Bologna en Bergamo. In het voorjaar van 1899 trok hij met Clara naar Firenze, waar hij zich voortaan geheel aan kunsthistorisch onderzoek wijdde, geboeid door de figuur van Botticelli en de kuituur van het Quattrocento. Hij zou in Firenze ook nog de toelating hebben gevraagd zich voor de eindexamens geneeskunde aan te bieden, maar legde die nooit af. Zijn verblijf in en om Firenze (afwisselend te Calamecca en te Castello), dat tot 1906 duurde, werd regelmatig onderbroken voor reizen naar het thuisland, en naar Parijs.

In 1899 werd te Antwerpen trouwens zijn zoon Lorenzo (Jean-Jacques Erasme Laurent) geboren (op de akte tekende o.m. Emmanuel de Bom als getuige), en het gezin was er officieel ingeschreven aan de Montebellostraat 3 tot 1906. In dat jaar, verhuisden zij naar Colombes bij Parijs (Boulevard Gambetta 46, niet-geregistreerde verblijfplaats). Dwelshauvers, die zich intussen Mesnil noemde (naar twee dorpjes bij Dinant, de geboortestad van zijn vaders familie), onderhield er nauwe contacten met de anarchistische en internationalistische beweging. Hij verdiende de kost met het schrijven van reisgidsen, eerst bij Hachette (o.a. de Guide Joanne - na W.O.I Guide Bleu - over Noord-Italië), nadien bij Baedeker.

Tussen 1910 en 1914 vestigde het gezin Mesnil zich te Alfort bij Parijs, waar - gezien zijn moeilijkheden met de geheime politie - evenmin een officiële inschrijving werd genoteerd. Jacques Mesnil stierf in niet opgehelderde omstandigheden te Montmaur, waar zijn zoon toen zou hebben gewoond; hij leed toen al enkele jaren aan een hart- en nierziekte waarvoor hij o.m. door dokter Schamelhout werd behandeld. Behalve aan Van Nu en Straks werkte hij nog mee aan Mercure de France, La société nouvelle, Ontwaking, Onze kunst, Revista d'Arte, Gazette des beaux arts, Burlington Magazine, de Parijse krant L'Humanité en het Italiaanse Avanti. Een bibliografie kan men terugvinden in de geciteerde bronnen.

Garnir, Georges Léopold Emile Joseph (° Mons, 1868-04-12 - ✝ Brussel, 1939-12-25)

Schrijver en journalist.

Promoveerde in de rechten aan de Brusselse universiteit. Was medewerker aan L'indépendance belge, Le petit bleu, L'étoile belge en La chronique. Stichtte in 1910 met L.Souguenet en L.Dumont-Wilden het weekblad Pourquoi Pas?. Schreef regionalistische romans (o.m. Les Charneux, 1891) die zich voornamelijk afspelen in de Condroz. Was ook een pittig uitbeelder van het Brusselse volksleven in de trant van L.Courouble. Schreef verder nog toneelstukken en, in samenwerking met L.Malpertuis, succesrijke revues, vol satire op de toenmalige actualiteiten.

Krains, Hubert (° Waleffe, 1862-11-30 - ✝ Brussel, 1934-05-10)

Auteur.

Severin, Fernand (° Grand-Manil, 1867-02-04 - ✝ Gent, 1931-09-04)

Schrijver.